ChanWoo à! Jung ChanWoo… “Một cậu b

ChanWoo à! Jung ChanWoo… “Một cậu bé khoản 13t chạy theo phía sau một cậu bé khoảng 10t không ngừng vừa khóc vừa chạy ở phía trước”
– Em ghét hyung, hyung đừng đuổi theo em nữa! “Jung ChanWoo cậu bé 10t quay lại hét vào mặt của cậu bé ăn mặt sang trọng ở phía sau”
– Em nghe hyung giải thích đi có được hay không? “Song YunHyeong cố gắng chạy thật nhanh để bắt lấy cậu bé không ngừng chạy ở phía trước”
– Hyung bỏ tay em ra, em ghét hyung! “Chanwoo khuôn mặt mặp ú nũn nịu đầm đìa nước mắt không ngừng đánh vào người YunHyeong”
– Hyung hứa là hyung sẽ quay lại tìm em mà, ChanWoo à tin hyung đi! “YunHyeong lấy khăn tay từ trong túi quần ra lau sạch sẽ nước mắt trên mặt của ChanWoo”
– Thật không? “ChanWoo nín khóc hai mắt mở to nhìn YunHyeong”
– Thật mà! Hyung chỉ đi du học thôi, sẽ trở về hyung không có đi mãi mãi đâu!
ChanWoo lấy tay lau nước mắt trên mặt của mình không ngừng gật đầu. Cậu và Song YunHyeong không cùng đẳng cấp với nhau, một người là đại thiếu gia nhà họ Song, cậu là một người con út trong một ngôi nhà xem cũng kha khá như ChanWoo thì vốn dĩ không có tư cách chơi cùng với Song YunHyeong. Cho đến khi anh tự mình tìm đến làm quen với cậu.
1 tuần sau khi Song YunHyeong lên máy bay đi du học ở Anh, thì Jung ChanWoo không có bạn để chơi cùng nữa. Cậu ngồi một góc ở sân trường chơi một mình nhìn rất là cô đơn, thế nhưng có một cậu nhóc khoảng 12t bước từ từ đến chổ ChanWoo chìa tay ra trước mặt cậu nhóc.
– Anh là HanBin tụi mình có thể cùng nhau chơi không?
.
Note: Đây là fic dành cho những ai shịp YunChan, không chứa chấp những ai OT6 và anti ChanWoo. Lời cảnh báo cuối cùng là fic này có NC17 cấm trẻ em dưới 17t đọc, khuyến khích cho những ai iu thương YunChan


.
Bắt đầu!
.

6 năm sau!
Jung ChanWoo nay đã trở thành một cậu bé 16 tuổi với khuôn mặt hơi ú ra và với sự dễ thương của cậu cũng khiến nhiều người muốn chạy đến mà ra sức nựng nhéo.
Cậu đi ngang qua ngôi nhà của tập đoàn họ Song lớn nhất khu phố hiện tại cậu đang ở, ngừng lại 5 phút để tưởng nhớ lại khuôn mặt của Song YunHyeong. Người anh mà lúc nhỏ chơi cùng cậu, thế nhưng cậu cố gắng nhớ đến khuôn mặt đó thì nó càng làm cậu cảm thấy xa vời. Nói thật tâm của mình thì cậu đã quên khuôn mặt ấy như thế nào rồi, hiện tại cậu chỉ còn nhớ mõi câu nói ấy “Anh sẽ về, thật đó tin anh đi” . Bật cười với suy nghĩ của mình, Chanwoo vô thức bước tiếp đến trường học của mình.
– Jung ChanWoo em đi lâu quá đó nha, anh đứng đợi mỗi cả chân rồi! “HanBin không ngừng nhìn cậu nhóc ChanWoo mà nói lời oán trách”
– Đã bảo anh vào trước rồi còn gì! “Nghe thấy tiếng nói quen thuộc của HanBin, ChanWoo vui vẽ ôm lấy cặp của mình chạy thật nhanh đến chổ HanBin đang đứng”
– Anh đợi em mà, sau nói ra câu nói khiến anh đau lòng thế hả? “HanBin khẽ xoa tóc của ChanWoo mà không quên nựng má của cậu một xí”
– Đi thôi, chuông kêu rồi kìa!
ChanWoo nghe tiếng chuông của trường kêu thì vội vàng ôm lấy cánh tay của HanBin chạy như điên vào trường. HanBin thì vẽ mặt đầy sủng nịn nhìn cánh tay của ChanWoo đang ôm lấy tay của mình.
Ngay lúc đó thì có một chiếc xe BMW chạy thẳng vào cổng trường, ngừng ở bãi đậu xe. Một người con trai cao to bước xuống xe với khuôn mặt lạnh lùng như muốn đóng băng tất cả.
Ánh mắt của người con trai đó không ngừng hướng về phía ChanWoo đang chạy như điên vào lớp học cùng với HanBin. Dời ánh mắt đó đi khi thầy hiệu trưởng bước ra nghênh đón hắn với nụ cười tà nịn.
– Cậu YunHyeong mời ngồi! “Thầy hiệu trưởng rót trà mời Song YunHyeong đang ngồi phía trước với khuôn mặt lạnh tanh và thiếu nhẫn nại”
– Chừng nào thì tôi có thể vào lớp? “Song YunHyeong lên tiếng khiến thầy hiệu trưởng mặt đầy hắt tuyến”
– Ngay bây giờ cũng được thưa cậu Song! “Thầy hiệu trưởng không ngừng lau mồ hôi trên trán của mình”
Đứng bật dậy Song YunHyeong bước ra khỏi cánh cửa phòng hiệu trưởng. Năm nay hắn được 19t du học 3 nước mới trở về, năm đó là do cha hắn ép buột hắn đi du học. Thế nhưng đi những 3 nước, Anh, Đức, Nga. Cái gì mà tiếp thu kiến thức sau này tiếp nối sự nghiệp của cha hắn, năm đó hắn chỉ mới 13t nên vẫn là không dám cải lời cha hắn. Nhưng nay đã khác xưa rồi, hắn không muốn nghe theo lời chỉ thị của cha hắn nữa.
Vừa về đến Hàn Quốc người đầu tiên hắn muốn gặp nhất chính là cậu, người mà anh đã từng vô cùng sủng nịn nâng niu trong lòng bàn tay lúc bé. Thì bây giờ chứng kiến cảnh cậu cùng người khác thân mật trước cổng trường, hắn nhẫn nại mà nắm chặt bàn tay để cố kìm nén bản thân đang muốn chạy đến dạy cho bọn họ một bài học. Dù sao thì người thất hứa là hắn, năm đó đã hứa với cậu anh sẽ sớm quay lại thôi. Thế nhưng vẫn là đi những 6 năm trời.
Đứng trước lớp của Jung ChanWoo, Song YunHyeong không hề do dự mà gõ cửa.
– Cậu tìm ai? “Gíao viên dạy học đang giản bài thì bị làm phiền có chút không vui mà lên tiếng hỏi”
– Tôi tìm Jung ChanWoo! “Song YunHyeong không thèm đếm xỉa đến giáo viên mà bước thẳng vào lớp học nhìn xung quanh”
– Anh tìm tôi sao? “ChanWoo đang rất ngoan ngoãn lắng nghe giáo viên giảng bài thì nghe có người cần gặp mình thì có chút bất ngờ”
Song YunHyeong không nói nhiều mà bước thẳng đến chổ ChanWoo đang ngồi mà kéo cậu ra khỏi lớp học. ChanWoo vô cùng bất ngờ với tình hình như thế này, đây là lần đầu tiền có người đến tìm cậu mà không phải là anh HanBin. Nhưng cậu cảm thấy người đang lôi cậu ra sau nhà kho của trường này rất quen mắt, đã gặp ở đâu rồi sao?
– Anh đưa tôi đến đây làm gì? Thả tôi ra “ChanWoo là người vốn rất nhát gan, nên cậu rất ít có bạn bè. Ngoài HanBin và người đó ra thì cậu không hề chơi cùng ai cả”
Thế nhưng Song YunHyeong vẫn để ngoài tai lời nói của ChanWoo mà kéo cậu vào phòng đựng banh mà khoá cửa lại. Hành động này khiến cho ChanWoo vô cùng sợ hãi, tay bắt đầu run rẫy ChanWoo không ngừng đập cửa mà la hét.
– Anh là ai? Sao lại nhốt tôi trong đây! “ChanWoo vẽ mặt sợ hãi mà khiến hai mắt đỏ đến sắp khóc”
– Quên tôi rồi sao? “YunHyeong ép cậu vào tường đầy bụi mà không ngừng vuốt ve khuôn mặt khiến hắn nhớ đến như muốn tắt thở”
– Tôi vốn dĩ là tôi chưa từng gặp anh!
*Chát*
Song YunHyeong không ngần ngại cho cậu hẳng một cái tát đau buốt, ChanWoo vô diên vô cớ bị ăn tát mà không ngừng cảm thấy ấm ức. Hắn vì cái gì mà đánh cậu? Hắn lấy tư cách gì mà đối xử với cậu như thế? Nỗi ấm ức trong lòng dân lên cao ChanWoo hai mắt ửng hồng tay vô thức mà sờ lên chổ mình vừa bị đánh xong.
– Tại sao cái miệng xinh đẹp như thế này lại nói ra những lời vô tâm đến như thế? “YunHyeong khẽ vuốt ve đôi môi đỏ hồng của ChanWoo như có như không mà lên tiếng”
– Hức…huhuhu! “ChanWoo từ nhỏ tuy nhà không giàu như người ta, những vẫn là con cưng trong nhà. Cha mẹ cậu cưng nựng từ nhỏ, còn được HanBin hyung xem như thuỷ tinh dễ vỡ mà bao bọc kỹ lưỡng đừng nói đến là bị đánh như thế này”
Reng Reng Reng!
Điện thoại của ChanWoo vô thức kêu lên, cậu nhanh tay lấy điện thoại ra bắt máy cầu cứu. Nhìn sơ cậu thấy anh HanBin đang gọi đến cho mình thì không khỏi vui mừng vì gặp được cứu tinh.
– Hức… anh mau đến… “cứu em”
Lời chưa nói hết thì điện thoại đã bị Song YunHyeong cướp lấy quăng vào vách tường khiến nó vỡ tan và trở thành đồ vô dụng. Jung ChanWoo sợ hãi mà nhìn chiếc di động vỡ tan tành của mình mà nước mắt không ngừng rơi như mưa đổ.
– Sao lại khóc? Sợ tôi sao?
Lấy khăn tay trong túi ra lau nước mắt cho cậu, hắn bây giờ không còn là hắn của ngày xưa nữa rồi. Hắn được dạy dổ để trở thành kẻ tàn nhẫn và lạnh lùng nhất, cho dù hắn có xót đến mấy khi nhìn vào khuôn mặt bị mình đánh đến bầm tím kia thì hắn cũng phải tỏ vẻ ra như không có việc gì.
Tại sao hắn đánh cậu ư? Tại vì cậu và cái tên HanBin kia 24/24 thì luôn ở cùng nhau. Không phải hắn vì chuyện này mà đánh cậu đâu, chuyện cậu khiến hắn tức giận là chuyện cậu dám quên đi hắn, trong khi hắn lúc nào cũng nhớ đến cậu. Hắn thậm chí nhớ đến phát điên, nhớ đến trầm cảm, nhớ đến mất cảm giác dành cho người khác. Còn cậu thì sao? Chỉ trong vài năm không gặp thì đã quên hắn là ai, hắn chỉ nhìn sơ là nhận ra cậu. Hay là bên cạnh cậu đã có cái tên HanBin chết tiệt kia mà quên đi hắn?
– A… anh định làm gì? “ChanWoo sợ hãi nhìn cái áo sơ mi trắng của mình bị YunHyeong xé ra khiến hàng cút áo văng khắp căn phòng”
– Tôi rất nhớ em, nhớ đến phát điên lên! Em có biết không Jung ChanWoo? “YunHyeong hôn lên cái cổ trắng mịn của ChanWoo mà không ngừng thổi hơi nóng vào cổ của cậu”
– Tôi thậm chí chưa có gặp anh!
*Chát*
Cái tát thứ hai gián xuống khiến cho Chanwoo mặt mày say xẩm và choáng váng. Cái tát này còn đau hơn cái tát lúc nãy mà cậu vừa nhận, cái đau trên má của cậu khiến cho cơn run rẫy càng kịch liệt hơn. Cậu ôm lấy một bên mặt bị đánh đến sưng tím của mình mà không ngừng khóc, miệng vô thức gọi tên HanBin đến cứu mình thì một cái tát nữa rơi xuống mặt cậu lần nữa. Lần đánh này khiến cho Chanwoo cảm nhận được người trước mắt này đang rất tức giận, thế nhưng cậu hình như bị đánh đến mất cảm giác đ

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ChanWoo à ChanWoo จุง... "เด็กที่ทำงานอยู่เบื้องหลังบัญชี 13t เด็กเกี่ยวกับ 10t ไม่หยุดยั้งเพียงแค่ร้องให้วิ่งในหน้า"-เกลียด hyung, hyung ไม่ไล่ฉันอีก "Jung ChanWoo 10t เด็กกลับกรีดร้องหน้าเด็กกินหน้าหรูหราในหลัง"-ได้ยิน hyung อธิบายไปได้เป็น "เพลง YunHyeong พยายามทำงานอย่างรวดเร็วจริง ๆ จับเด็กที่ทำงานตลอดเวลาในหน้า"-Hyung ดับมือของฉัน ฉันเกลียด hyung "Chanwoo ú nũn mặp หน้า nịu เขื่อนให้ฉันสิบน้ำตาตลอดเวลาตีกับคน YunHyeong"-Hyung hyung สัญญาจะกลับไปค้นหาฉัน เชื่อ ChanWoo hyung "YunHyeong ที่ดึงมาจากผ้าพันคอกระเป๋าเพื่อออกเช็ดน้ำตาสะอาด ChanWoo มีส่วนผสม"-จริงหรือไม่ "ChanWoo ค้างตา crying เปิดตา YunHyeong"-ความจริง ศึกษาเพียง Hyung จะกลับไป hyung ไม่ใช้ตลอดไปChanWoo มือเช็ดน้ำตาที่หน้าพยักหน้าอย่างต่อเนื่อง เขาและ YunHyeong เพลงไม่ประเภทเดียวกันเข้าด้วยกัน คนที่ไม่มีครอบครัว ลูกชายคนเล็กในบ้านดูระเบียบยังเป็น ChanWoo แล้วทุนไม่เล่นกับ YunHyeong เพลง จนกว่าคุณพบว่าคุณจะได้รู้จักกับคุณ1 สัปดาห์หลังจากเพลง YunHyeong บนกระดานเพื่อศึกษาในสหราชอาณาจักร ChanWoo จุงคุณไม่สามารถเล่นด้วยกันอีก เขาอยู่ในมุมในลานโรงเรียนคนเดียวเกมกำลังเหงามาก แต่มีเด็กเกี่ยวกับขั้นตอน 12t จาก ChanWoo มือออกคีย์ from in front of เด็ก-HanBin เขาคือ เราสามารถเล่นร่วมกัน.หมายเหตุ: fic นี้จะทุ่มเทให้กับผู้ที่ shịp YunChan, harbouring OT6 และป้องกันผู้ไม่ ChanWoo คำเตือนสุดท้ายเป็น fic นี้ประกอบด้วย prohibition NC17 เด็กใต้ 17t อ่าน แนะนำสำหรับผู้ที่รักการพาณิช YunChan.เริ่มต้น.6 ปีChanWoo จุงตอนนี้ได้กลายเป็น เด็กชายอายุ 16 ปีใบหน้าแอบออกเล็กน้อย และน่ารักของคุณยัง ทำให้หลายคนต้องการโลภกำลังเก้าอี้ที่ออกมาคุณมาในบ้านในบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในเพลงของย่านที่คุณอยู่ใน หยุด 5 นาทีจำหน้าหลังของ YunHyeong เพลง อังกฤษที่โลกขนาดเล็กที่คุณ แต่คุณกำลังพยายามจำได้ว่า ใบหน้า ทำให้คุณรู้สึกเหมือนอยู่ห่างไกล บอกความจริงในหัวใจของเขา แล้วคุณลืมว่าใบหน้าของเธอแล้ว ขณะนี้คุณจำประโยคแต่ละ "คุณจะว่า คิดว่าฉัน" เปิดหัวเราะกับความคิดของเขา สติ Chanwoo ขั้นตอนต่อไปโรงเรียนของเขา-ChanWoo จุงไปเป็นเวลานานว่า คุณรอแต่ละทั้งหมด "HanBin relentless ดู เด็ก ChanWoo ที่ว่า แค้นใจชอบ"-บอกคุณก่อน "ได้ยินเสียงคุ้นเคยของ HanBin, ChanWoo สนุกวาดคู่รักของคุณทำงานจริงได้อย่างรวดเร็วเพื่อรองรับขาตั้ง HanBin หนึ่งในบรรดา"-รอฉันนั้น หลังจากการพูดทำให้วลีที่คุณเจ็บ "ผม ChanWoo HanBin โดยไม่ลืมของคุณแก้มเป็นเก้าอี้นวด"-มาบน ระฆังเสียงChanWoo ได้ยินหูของระฆังแล้ววิ่งแขนแต่ของ HanBin ใช้เทน้ำเทท่าในฟิลด์ ชิ้นส่วนอะไหล่สำหรับวาด แล้ว HanBin ดู ChanWoo ของแขนมือเต็มรูปแบบถือมือตอนนี้มีรถ BMW วิ่งตรงเข้าตลาดพอร์ทัล หยุดการทำงานในจอด ลูกสูงเพื่อลงรถด้วยใบหน้าเย็นเป็นต้องตรึงทั้งหมดบุตรชายคนนั้นตาตลอดเวลาต่อ ChanWoo กำลังทำงานอยู่ในห้องเรียนกับ HanBin เทน้ำเทท่า ย้ายตาที่ไปเมื่อต้นแบบขั้นบันไดรับยินดีต้อนรับเขา ด้วยชิ้นส่วนอะไหล่สำหรับ deviant ยิ้ม-YunHyeong คุณนั่ง "หลักของชาเท YunHyeong เพลงนั่งรอหน้าหนาวคาวและขาดความอดทน"-ตราบใดที่ฉันสามารถในชั้นเรียนหรือไม่ "เพลง YunHyeong ซึ่งประกอบด้วยหน้าเต็มหลักสาดน้ำออนไลน์"-ตอนนี้ยังรักเพลง "ต้นแบบตลอดเวลาเช็ดเหงื่อบนหน้าผากของเขา"ยืนเปิดเพลง YunHyeong ขั้นตอนออกจากประตูห้อง ปีนี้เขาได้รับการศึกษาอายุ 19 น้ำใหม่ 3 หลัง ปีที่เป็นพ่อของเขากดต้องให้เขาเรียน แต่ทั้งสามประเทศ อังกฤษ เยอรมนี รัสเซีย สิ่งที่ได้รับความรู้ในภายหลังตามอาชีพของบิดาของเขา ซึ่งเขาเพียงควรกล้าไม่พัฒนายัง 13t เนื้อเพลงพ่อ แต่วันนี้แตกต่างกัน นั้น เขาไม่อยากฟังพ่อเข้ามาในเกาหลีใต้คนแรกที่เขาอยากจะพบคุณ คือว่า เขาเคยมากอะไหล่ในอ้อมกอดของเขาของปาล์มที่ทารก ดูตอนนี้คุณเป็นกันเองกับผู้อื่นก่อนประตูโรงเรียน เขาทนที่ gripped มือพยายามที่จะให้ตนเองพยายามสอนให้บทเรียน อย่างไรก็ตาม สัญญาคือ ว่า เขาสัญญาว่า เขาเร็ว ๆ นี้จะกลับ แต่ยัง ไป 6 ปียืนอยู่หน้าชั้น ChanWoo, YunHyeong Jung โดยไม่ลังเลที่เคาะที่ประตู-จะพบหรือไม่ "Gíao สอนมีเพียงบทความสุขความสุขเล็กน้อยที่เอ่ยถาม"-พบ ChanWoo จุง "เพลงศรัทธา YunHyeong ครูที่ตรงเข้าคลาสรอบคอบ"-หาฉัน " ChanWoo ถูกมาก docile ฟังบรรยายครู ได้ยินแล้วคนต้องการ มีความประหลาดใจเล็กน้อย"YunHyeong เพลงที่ไม่พูดมากที่ก้าวตรงไป ChanWoo นั่งที่ได้รับประโยชน์จากห้องเรียน ChanWoo มากก็ ด้วยสถานการณ์เช่นนี้ นี่คือเงินที่คนมาหาคุณที่เขา HanBin แต่รู้สึกคนเบิกออกจากคลังสินค้าของเขตนี้หลังคุ้นตา ตาม-คุณมาฉันที่นี่จะทำอย่างไร ผมออก "ChanWoo เคยเป็นเมืองหลวงของชาย cowards มีเพื่อน นอกจากนั้น บุคคล HanBin เขาและเล่นกับใครไม่ "แต่เพลงยังคง YunHyeong การที่คุณกล่าวในล็อกประตูห้องซึ่งบรรจุลูกบอลของคุณ ChanWoo ของ การกระทำนี้ทำให้ ChanWoo กลัวมาก มือเริ่มแช่แข็ง ChanWoo พวกประตูตลอดเวลากรีดร้อง-คุณคือใคร ทำไมล็อกฉันที่นี่ "ChanWoo วาดหน้ากลัวที่ทำให้เกิดตาแดงไปร้องไห้"-ลืมฉัน "เขา YunHyeong ผนังเต็มไปด้วยฝุ่นที่ธนาหน้าตลอดเวลาทำให้เขาจำเป็นต้องการลมหายใจ"-ฉันซึ่งเป็น แน่นอนว่าฉันไม่เคยพบเขา* พูดคุย *YunHyeong เพลงลังเลกับควีนส์และเปอร์สเขียนปัสสาวะปวด ChanWoo ไร้ที่ดินเขาแล้วกินไม่หยุดที่อบอุ่นรู้สึก slapped เขาคือสิ่งที่เอาชนะคุณ เขาจะนำมาเป็นสิ่งที่ปฏิบัติต่อคุณเช่นนั้นหรือไม่ ความกลัวที่อบอุ่นความทรงจำในหัวใจของคนที่ตั้งตา ChanWoo สีชมพูรับสัมผัสของบังเกอร์ค่าเพิ่งเสร็จสิ้น-ทำไมปากสวยงามเช่นนี้พูดออกคำจิตสติจะเป็นอย่างไร "ริมฝีปากสีแดงของฉันโรซี่ธนาของ ChanWoo YunHyeong ได้ไม่ว่าเสียง"-กระหาย... huhuhu " ChanWoo จากบ้านเล็ก แต่ไม่รวยเหมือนคน เหล่านี้เป็นลูกของบ้าน พ่อแม่ของเขา เก้าอี้เด็กเล็ก จาก HanBin เปราะบางเป็น hyung แก้วที่ต้องครอบคลุมไม่ว่า จะสามารถตีแบบนี้ อีกต่อไป "แหวนแหวนแหวนโทรศัพท์ของฉัน ChanWoo รับทางหลุดรอด คุณได้อย่างรวดเร็วรับโทรศัพท์ออกไปจับอากาศ ดู คุณดูโพรไฟล์ HanBin อ้างอิงถึงตัวเอง แล้วเขาไม่จากใจถึงรอด-ร้อนวิชาเลียคุณ... "ช่วยฉัน"คำไม่เคยกล่าวว่า ส่วนใหญ่ของอุปกรณ์แล้วถูกขโมยโยนเพลง YunHyeong ในผนังทำให้ภาพแตก และเป็นประโยชน์ Jung ChanWoo กลัวที่มองที่มือถือ ของเขาแตกกลางอากาศที่น้ำตาตกเป็นฝนที่ poured ตลอดเวลา-คุณจะร้องไห้ทำไม กลัวของฉันใช้เป็นผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าของเขาเล่นน้ำตาที่คุณ ขณะนี้ไม่เป็นของเก่าอีกต่อไป เขาได้สอน dổ ได้กลายเป็น ที่เหี้ยม และเย็นสำหรับ ว่าพระองค์เมตตาผู้มองที่ใบหน้าถูกเขาจะช้ำ เขาต้องไม่ให้เรื่องดังกล่าวทำไมไม่ได้เขาชนะคุณหรือไม่ ในชื่อและ HanBin อื่น ๆ เนื่องจากคุณ 24/24 เป็นเสมอกัน เขาไม่ได้อยู่ในนี้ที่คุณ คุณที่ทำให้เขาโกรธเป็นคุณกล้าลืมเขา ในขณะที่เขามักจะจดจำคุณ เขาจะจำไปบ้า การซึมเศร้า การสูญเสียความรู้สึกคนอื่น ๆ ไม่คุณ ในเพียงไม่กี่ปีแล้วลืมที่เขา เขาเพียงแค่มองที่ระเบียนถูกรับรู้ หรือคุณ มีชื่อว่า HanBin ไอ้ลืมเขาได้หรือไม่-อ.... คุณกำลังจะทำหรือไม่ "ChanWoo กลัวมองที่เสื้อสีขาวของเขาถูก YunHyeong ขาดนอนตรากระทาแถวหลังห้อง"-ผมมากคิดถึง คิดถึงบ้า คุณทราบ Jung ChanWoo "YunHyeong จูบขึ้นคอขาวของ ChanWoo โดยไม่มีความร้อนในคอของหยุดคุณ"-แม้ไม่ได้รู้จักคุณ* พูดคุย *Slap อ้อมสองลงทำ Chanwoo หน้าเมา xẩm และตะลึง อาการปวดนี้ตบ slap ก่อนหน้านี้ที่คุณเพิ่งได้รับ อาการปวดบนแก้มของเขาทำให้จุดเยือกแข็งที่มากขึ้นโดยการ เขากอดข้างที่ตีเขาสีม่วงบวมที่ไม่หยุดปากร้องไห้ สติที่เรียกว่า HanBin การบันทึกด้วยตนเอง แล้ว slap เป็นอีกตกลงใบหน้าของคุณอีกครั้ง ทำให้โหวด Chanwoo รู้สึกคนทันทีจะโกรธมาก แต่เขาเห็นได้ชัดคือการสูญเสียความรู้สึกดีดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกม ChanWoo! Jung ChanWoo ... "ชายหนุ่มทำงานภายใต้ข้อ 13T หลังเด็กประมาณ 10t ร้องไห้อย่างไม่หยุดหย่อนวิ่งไปข้างหน้า"
- ฉันเกลียดพี่คุณไม่ไล่ฉันอีกต่อไป! "เด็กจัง ChanWoo 10t กลับตะโกนใส่เด็กอย่างกล้าหาญในด้านหลัง"
- ผมได้ยินพี่อธิบายไปรับมันหรือไม่? "เพลง YunHyeong พยายามที่จะวิ่งไปจับเด็กทำงานอย่างต่อเนื่องไปข้างหน้า"
- ฮยองใส่มือของฉันออกฉันเกลียดพี่! "นุ่น Chanwoo น้ำตาใบหน้าเนื้อไสวอย่างต่อเนื่อง Niu ตีคน YunHyeong"
- สัญญาพี่พี่จะกลับมามองหาฉัน แต่เชื่อว่าคุณออกจากเกม ChanWoo! "ผ้าเช็ดหน้า YunHyeong จากกระเป๋าของเขาที่จะเช็ดน้ำตาจากใบหน้าของเธอสะอาด ChanWoo"
- จริงเหรอ? "ChanWoo ร้องไห้ตากว้างเปิดดู YunHyeong"
- จริงๆ! พี่แค่ไปเพื่อการศึกษาเพียงอย่างเดียวจะกลับมาพี่ไม่มีที่ที่จะไปตลอดกาล!
ChanWoo เช็ดน้ำตาจากใบหน้าของเขาพยักหน้าอย่างต่อเนื่อง เขาและเพลง YunHyeong ไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันกับแต่ละอื่น ๆ หนึ่งในนั้นคือวัยหนุ่มสาว แต่เขาเป็นคนที่อายุน้อยที่สุดในบ้านสำหรับค่อนข้างเป็น ChanWoo เห็นว่ามันเป็นอย่างโดยเนื้อแท้ไม่เล่นพร้อมกับเพลง YunHyeong จนกระทั่งคุณเองพยายามที่จะกลายเป็นความคุ้นเคยกับเขา.
1 สัปดาห์หลังจากกินนอนเพลง YunHyeong เพื่อการศึกษาในประเทศอังกฤษ Jung ChanWoo ไม่มีเพื่อนที่จะเล่นด้วยกันอีกครั้ง เขานั่งอยู่ในมุมหนึ่งของลานโรงเรียนเล่นคนเดียวดูเหงามาก แต่กับเด็กผู้ชายประมาณ 12t เดินช้าที่จะวางในมือของเด็กด้านหน้า ChanWoo ได้.
- เขาเป็น Hanbin เราเล่นด้วยกันฉันไม่สามารถ
?.
หมายเหตุ: สำหรับผู้ที่จัดส่ง FIC YunChan ไม่เก็บงำผู้ OT6 และป้องกัน ChanWoo คำเตือนสุดท้ายคือ FIC นี้ได้ห้ามเด็กอายุต่ำกว่า 17t NC17 อ่านแนะนำสำหรับผู้ที่หวงแหน YunChan. เริ่มต้น!. 6 ปีต่อมา! Jung ChanWoo ได้กลายเป็น 16 ปีเด็กเก่ากับ U ใบหน้าเล็กน้อย และความน่ารักของเขาทำให้หลายคนต้องการที่จะทำงานที่พยายามที่จะหยิกพูดพล่าม. เขาเดินผ่านบ้านของ บริษัท ที่ใหญ่ที่สุดที่พวกเขาเพลงละแวกปัจจุบันคุณอยู่ในหยุด 5 นาทีในการเรียกคืน เพลงใบหน้า YunHyeong บราเดอร์ที่เล่นกับเขาเป็นเด็ก แต่เขาพยายามที่จะจำใบหน้าที่มันทำให้คุณรู้สึกห่างไกลออกไป พูดตรงไปตรงใจของเขาเขาลืมว่าใบหน้าที่ก่อนหน้านี้เขาจำได้ก็ป่วยการพูดว่า "ฉันจะกลับมาจริงๆเชื่อฉัน." หัวเราะกับความคิดของเขาขั้นตอนที่หมดสติ Chanwoo ติดกับโรงเรียนของคุณ. - จุง ChanWoo คุณไปนานกว่าบ้านที่เขารอคอยขาทั้งมัน! "Hanbin อย่างต่อเนื่องมองเด็ก แต่กล่าวว่า ChanWoo บ่น" - ผมบอกเขาล่วงหน้าแล้วไม่มีอะไร! "ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยของ Hanbin, ChanWoo มีความสุขที่จะโอบกอดคู่ของเขาที่จะรีบเร่งที่จะวาง Hanbin ยืนอยู่" - ฉันรอคุณ แต่หลังจากที่พูดออกมาบอกว่าเขาเจ็บที่? "Hanbin เบา ๆ ถูผมโดยไม่ลืมพูดพล่าม ChanWoo แม่ของเขาโรงงาน" - Come on, เสียงระฆังดังขึ้นและเห็นChanWoo ได้ยินเสียงระฆังของสายวิ่งไปกอดแขน Hanbin ทำงานอย่างบ้าคลั่งอยู่ในโรงเรียน เต็มไปด้วยความสง่างามใบหน้าภาพวาด Hanbin กลืนแขน ChanWoo กอดมือของเขา. ในขณะที่มีรถ BMW วิ่งเข้าไปในประตูโรงเรียนหยุดในลานจอดรถ เด็กผู้ชายคนหนึ่งเดินออกจากที่สูงที่มีใบหน้าเย็นราวกับจะตรึงทั้งหมด. มองว่าลูกชายของเขาที่มีต่อการทำงานอย่างต่อเนื่อง ChanWoo อย่างบ้าเข้าไปในห้องเรียนกับ Hanbin จ้องมองว่าเมื่อเงินต้นออกมาต้อนรับเขาด้วยรอยยิ้มผมเก็บไว้. - เขา YunHyeong นั่ง! "อาจารย์ใหญ่เชิญเพลง YunHyeong เทชานั่งอยู่หน้าน้ำแข็งใบหน้าและความอดทน" - ตราบใดที่ฉันสามารถในการเรียน? "เพลง YunHyeong เปล่งออกมาที่หน้าหลักค่าใช้จ่ายเต็มบรรทัด" - ตอนนี้ยังกล่าวว่าเขาเพลง! "อาจารย์ใหญ่อย่างต่อเนื่องเช็ดเหงื่อจากหน้าผากของเขา" ลุกขึ้นยืนเพลง YunHyeong เดินออกจากประตูสำนักงานใหญ่ของ ปีนี้เขาได้เรียน 19t 3 น้ำใหม่กลับห้ามีกำหนดที่จะลื่นพ่อของเขากดเขาไปศึกษาในต่างประเทศ แต่มาทั้งสามประเทศสหราชอาณาจักร, เยอรมนี, รัสเซีย สิ่งที่ได้รับความรู้ในภายหลังตามอาชีพของบิดาของเขาซึ่งเขายังคงเป็นเพียง 13T ไม่ควรกล้าที่ไม่เชื่อฟังพ่อของเขา แต่วันนี้เป็นวันที่แตกต่างกันตอนนี้เขาไม่ต้องการที่จะปฏิบัติตามคำแนะนำของพ่อของเขาอีกครั้ง. the เพียงครั้งแรกที่เกาหลีกับเขามากที่สุดคือความปรารถนาของเขาที่จะตอบสนองคนที่เขามีพระพรพิเศษมากนินหวงแหนปาล์ม ทารกที่อยู่ในมือ ตอนนี้พวกเขาดูเขาใกล้ชิดกับคนที่หน้าประตูโรงเรียนอื่นเขาอดทนที่จับมือเพื่อพยายามที่จะปราบปรามตัวเองพยายามที่จะใช้ในการสอนให้พวกเขาบทเรียน อย่างไรก็ตามสัญญาที่เขาซึ่งเขาสัญญาว่าเขาจะกลับมาเร็ว ๆ แต่ก็ยังคงไปถึง 6 ปี. ในหน้าชั้นเรียน Jung ChanWoo เพลง YunHyeong ไม่ลังเลที่จะเคาะประตู. - คุณกำลังมองหาใครบางคน? "ครูเป็นเรื่องง่ายที่จะใส่ใจกับทุกความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ถามว่า" - ฉันคิดว่าจุง ChanWoo! "ไม่สนใจเพลง YunHyeong ครูเดินเข้าไปในห้องเรียน แต่มองไปรอบ ๆ " - เขาพบฉัน? "ChanWoo มีฟังเชื่องมากที่จะเป็นครูเมื่อเขาได้ยินคนของเขาต้องการที่จะเห็นมันเป็นบิตแปลกใจ" เพลง YunHyeong ไม่มากที่เดินตรงไปนั่งที่ ChanWoo ที่ดึงเขาออกมาจากระดับดังกล่าว ChanWoo ประหลาดใจมากกับสถานการณ์เช่นนี้เป็นครั้งแรกที่คนมาหาเขา แต่ไม่เขา Hanbin แต่เขารู้สึกว่าคนจะลากเขาออกจากโรงเรียนหลังจากที่คลังสินค้าเป็นอย่างมากตาคุ้นเคยพบที่ไหนสักแห่งแล้ว- เขาใส่ฉันที่นี่จะทำอย่างไร? ให้ฉันไป "ChanWoo ทุนขี้ขลาดมากดังนั้นเขาเพื่อนน้อยมาก นอกเหนือจากที่ Hanbin และเขาไม่ได้เล่นกับใคร "แต่เพลงYunHyeong ยังคงที่จะฟังคำพูดของ ChanWoo ที่ดึงลูกเขาว่าประตูล็อคห้องเตรียมอาหาร การดำเนินการนี้จะทำให้ ChanWoo กลัวมากมือสั่นเริ่มต้นการต่อสู้อย่างต่อเนื่อง ChanWoo ประตูกรีดร้อง. - คุณเป็นใคร? ทำไมฉันในล็อคที่นี่! "ความกลัว ChanWoo ที่ทำให้ภาพวาดใบหน้าดวงตาสีแดงที่จะร้องไห้" - ลืมฉันแล้ว "YunHyeong ขาเขากับผนังด้วยฝุ่นโดยไม่ต้องหยุดจูบใบหน้าทำให้เขาจำได้ว่าเป็นลมหายใจไป" - เป็นเนื้อแท้ฉันไม่เคยได้พบกับเขา* * * * * * * * แชทเพลงYunHyeong ไม่ลังเลที่จะให้เขาเจ็บปวดรายการตบ เย็น faceless ChanWoo ตบให้เปล่าโดยไม่ต้องกินอย่างต่อเนื่องความรู้สึกทรงจำที่อบอุ่น สิ่งที่ตีเขาสำหรับคุณ? เขาเอากับสิ่งที่ปฏิบัติต่อคุณเช่นนั้น? ความทรงจำที่อบอุ่นในหัวใจของฉันว่าคนที่ปีนขึ้นไป ChanWoo ตาสีชมพูมือสัมผัสโดยไม่รู้ว่าสถานที่ของเขาได้รับการเคาะ. - ทำไมเป็นแบบนี้เช่นปากที่สวยงามที่จะพูดคำเหล่านั้นไปยังใจร้ายดังกล่าวหรือไม่ "YunHyeong เบา ๆ กอดรัดริมฝีปากสีแดง ChanWoo ไม่น่าเป็นที่ฟัง" - Huc ... หุหุ! "ChanWoo ขนาดเล็กจากที่บ้าน แต่ไม่เป็นที่อุดมไปด้วยมันเป็นยังคงเป็นที่รักของบ้าน พ่อแม่ของเขาพูดพล่ามจากสัตว์เลี้ยงขนาดเล็กยัง Hanbin พี่แก้วที่เปราะบางเป็นที่ล้อมรอบระมัดระวังที่จะไม่พูดถึงเป็นฝ่ายพ่ายแพ้เช่นนี้ "แหวนแหวน! โทรศัพท์ ChanWoo อุทานออกมาโดยไม่รู้ตัวเขาลงโทษได้อย่างรวดเร็ว โทรศัพท์ไปยังเครื่องจับเพื่อขอความช่วยเหลือ มองเขารู้สึกว่าเขาถูกเรียกตัวไปให้ Hanbin ของเขาไม่ได้มาจากผู้ช่วยให้รอดตอบสนองความดีใจ. - Huc ... คุณได้อย่างรวดเร็วเพื่อ ... "ช่วยฉัน" คำที่เหลือถอนโทรศัพท์ถูกโยนเข้าไปในเพลง YunHyeong ขโมยผนัง ได้หักและกลายเป็นไร้ประโยชน์ Jung ChanWoo กลัวว่ามองหาโทรศัพท์มือถือที่แตกน้ำตาของเขาล้มลงเหมือนฝนเทลงอย่างต่อเนื่อง. - ทำไมคุณกำลังร้องไห้? ฉันกลัว? รับผ้าเช็ดหน้าจากกระเป๋าของเขาที่จะเช็ดน้ำตาของเขาตอนนี้เขาไม่มีวันเก่าอีกต่อไป เขาได้รับคำสั่งให้กลายเป็นหินมากที่สุดและเย็นไม่ว่าเขาจะมีความเมตตากับผู้ที่เมื่อมองไปที่ใบหน้าของพวกเขาตีช้ำอื่น ๆ เขายังต้องลำบากเหมือนไม่มีอะไร. ทำไมเขาเป็น เขาตีมันได้หรือไม่ เพราะเขาและอื่น ๆ Hanbin 24/24 ชื่ออยู่ด้วยกันตลอด เพราะเรื่องนี้ไม่ว่าเขาตีเขาที่เรื่องราวของเขาทำให้เขาโกรธเป็นสิ่งที่คุณกล้าลืมเขาในขณะที่เขาจำได้เสมอเขา เขายังจำได้ว่าบ้าอย่าลืมซึมเศร้า, ความรู้สึกของการสูญเสียความทรงจำสำหรับคนอื่น ๆ สิ่งที่เกี่ยวกับคุณ? ภายในเวลาไม่กี่ปีที่ผ่านมาไม่เคยลืมว่าเขาเป็นใครแล้วเขาจะตระหนักถึงความรวดเร็วของเขา หรือติดกับชื่อที่เขาได้แช่ง Hanbin ลืมเขา? - เป็น ... คุณจะทำอย่างไร "ChanWoo กลัวดูที่เสื้อเชิ้ตสีขาวของเขาถูกฉีกนกกระทา YunHyeong ทำให้เสื้อทุกโยนข้ามห้อง" - ฉันคิดถึงคุณอย่าลืมที่จะได้รับบ้า! ChanWoo จุงคุณรู้หรือไม่? "YunHyeong จูบคอสีขาวเรียบ ChanWoo ที่ต่อเนื่องเป่าลมร้อนลงไปในคอของเขา" - ฉันจะไม่ได้เห็นคุณ* * * * * * * * ทจันทร์อ้อมลงตบใบหน้าของเธอทำให้เมาChanwoo สติและวิงเวียน ตบตบนี้เจ็บมากขึ้นกว่าในช่วงเวลานั้นเขาได้รับเพียงแค่นี้ความเจ็บปวดที่แก้มของเขาก่อให้เกิดการโจมตีรุนแรงมากขึ้นสั่นมากขึ้น เขากอดด้านหนึ่งตีแผลของเขาว่าจะไม่หยุดร้องไห้ปากที่เรียกว่าไม่รู้ Hanbin ที่จะบันทึกตัวเองอีกตบใบหน้าของเขาลดลงอีกครั้ง คะแนนโหวต Chanwoo ทำให้คนรู้สึกทันทีจะโกรธมาก แต่เขาก็เห็นได้ชัดว่าพ่ายแพ้สูญเสียความรู้สึกวว