Hiện có nhiều định nghĩa khác nhau

Hiện có nhiều định nghĩa khác nhau về toàn cầu hoá, trong đó có một định nghĩa mà chúng tôi cho rằng phản ánh khá chính xác bản chất của toàn cầu hóa, đó là “Toàn cầu hóa là một quá trình biến các vùng miền, các cộng đồng người khác nhau từ trạng thái biệt lập, tách rời nhau thành một trạng thái khác về chất, bằng sự liên kết gắn bó thành một thể thống nhất hữu cơ trên quy mô toàn cầu. Khi đó, một sự kiện, một hiện tượng, một vấn đề xảy ra ở vùng miền này, ở cộng đồng người này sẽ có ảnh hưởng, tác động tới các vùng miền, các cộng đồng người khác trên quy mô toàn thế giới” [1, tr. 11].
Toàn cầu hoá đang tạo ra những ưu thế nhất định và có thể tóm tắt ưu thế đó trên mấy điểm như sau: thứ nhất, nó tạo ra khả năng phát triển, phổ cập công nghệ thông tin và các phương tiện viễn thông; thứ hai, nó thúc đẩy sự phát triển kinh tế, thương mại và tạo ra khả năng thực thi các luật lệ kinh tế khách quan trong một không gian toàn cầu rộng lớn; thứ ba, nó tạo điều kiện cho việc giao lưu văn hoá và tư tưởng rộng rãi, làm cho con người xích lại gần nhau hơn; cuối cùng, toàn cầu hoá đem lại khả năng giải quyết một số vấn đề chung đang đối mặt với toàn cầu hoá kinh tế và sự phát triển xã hội.
Bên cạnh những ưu điểm, toàn cầu hoá đang đặt ra cho các nước trên thế giới, đặc biệt là các nước đang phát triển những thách thức và nguy cơ hết sức to lớn:
Về mặt xã hội, hiện nay, các nước đều đang phải đối mặt với những vấn đề chung trong sự phát
Về mặt chính trị, người ta thường nhắc tới những thách thức nghiêm trọng của toàn cầu hoá đối với chủ quyền quốc gia. Điều đó được lý giải bằng sự tác động của kinh tế đối với chính trị. Sự hội nhập về kinh tế tăng lên sẽ kéo theo sự hội nhập về chính trị. Với lôgíc đó, người ta nói đến sự suy yếu của mô hình quốc gia dân tộc. Trong bối cảnh toàn cầu hoá hiện nay, người ta thường nói về sự phụ thuộc lẫn nhau của các quốc gia dân tộc hơn là đề cập đến sự độc lập hoàn toàn của các quốc gia đó. Có thể nói, không có và không thể có một quốc gia đứng độc lập hoàn toàn tách biệt khỏi với thế giới bên ngoài trong bối cảnh toàn cầu hoá.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีข้อกำหนดแตกต่างกันหลายของโลกาภิวัตน์ ซึ่งมีความหมายซึ่งเราเชื่อว่า สะท้อนถึงลักษณะของโลกาภิวัตน์ ซึ่งค่อนข้างแม่นยำ "โลกาภิวัตน์เป็นกระบวนการที่เปลี่ยนภูมิภาค ชุมชนจากสถานะแยก แบ่งออกเป็นสถานะอื่น ติดลิงค์เป็นสามารถของอินทรีย์สามัคคีในระดับโลก ในขณะเดียวกัน เหตุการณ์ ปรากฏการณ์ ปัญหาที่เกิดขึ้นในโดเมนนี้ ในชุมชนนี้จะได้รับผลกระทบ ผลกระทบต่อภูมิภาค ชุมชนของคนอื่น ๆ ในระดับทั่วโลก "[1, p. 11]โลกาภิวัตน์เป็นการสร้างข้อได้เปรียบที่ชัดเจน และสามารถสรุปข้อดีในจุดเหล่านี้เป็นดังนี้: ครั้งแรก เป็นสร้างความเป็นไปได้ของการพัฒนา รายงานสารสนเทศและโทรคมนาคมหมายถึง ที่สอง ส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจและการค้าที่สร้างความสามารถในการบังคับใช้กฎหมายของเศรษฐกิจในพื้นที่ส่วนกลางมีขนาดใหญ่ ที่สาม มันมีวัฒนธรรม และอุดมการณ์อย่างกว้างขวาง ทำให้คนใกล้ชิดร่วมกัน ในที่สุด โลกาภิวัฒน์ทำให้ความสามารถในการแก้ปัญหาทั่วไปบางอย่างปัญหาที่กำลังเผชิญกับโลกาภิวัตน์ของเศรษฐกิจและพัฒนาสังคมนอกจากข้อดีเหล่านี้ โลกาภิวัตน์จะวางตัวสำหรับประเทศของโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งประเทศกำลังพัฒนา ความท้าทาย และความเสี่ยงมากที่สุด:สังคม ตอนนี้ ประเทศกำลังเผชิญกับปัญหาในการ ทางการเมือง คนมักจะอ้างถึงความท้าทายที่จริงจังของโลกาภิวัตน์สำหรับชาติอธิปไตย ที่ถูกจัดการ โดยผลกระทบทางเศรษฐกิจการเมือง การรวมกลุ่มทางเศรษฐกิจที่เพิ่มขึ้นจะนำไปสู่การเมืองบูรณาการ ด้วยตรรกะที่ กล่าวถึงการลดลงของแบบศิวิไลซ์ ในบริบทโลกาภิวัตน์ปัจจุบัน คนมักจะพูดคุยเกี่ยวกับการพึ่งพากันของประชาชนของประเทศมากกว่าที่เป็นเอกราชเต็มประเทศเหล่านี้ มีการพูด ไม่มี และไม่มีประเทศอิสระอย่างสมบูรณ์ยืนแยกออกจากโลกภายนอกในบริบทของโลกาภิวัตน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีคำจำกัดความที่แตกต่างกันของโลกาภิวัตน์มีซึ่งมีความหมายซึ่งเราเชื่อว่าสะท้อนให้เห็นถึงธรรมชาติค่อนข้างแม่นยำของโลกาภิวัตน์ซึ่งเป็นเป็น "โลกาภิวัตน์เป็นภูมิภาคตัวแปรกระบวนการ ชุมชนที่แตกต่างกันจากรัฐแยกแยกออกเป็นรัฐที่แตกต่างกันของธรรมชาติที่มีลิงก์ที่แนบมากับความสามัคคีอินทรีย์ในระดับโลก ขณะเดียวกันเหตุการณ์ปรากฏการณ์มีปัญหาเกิดขึ้นในภูมิภาคนี้ในชุมชนแห่งนี้จะมีผลกระทบต่อผลกระทบต่อภูมิภาคและชุมชนอื่น ๆ ในระดับทั่วโลก " [1, P . 11]
โลกาภิวัตน์คือการสร้างความเหนือกว่าบางอย่างและข้อได้เปรียบที่สามารถสรุปได้ดังต่อไปนี้พวกเขาในหลายจุดแรกจะสร้างความเป็นไปได้ในการพัฒนาและเป็นที่นิยมของเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารโทรคมนาคมสิ่งอำนวยความสะดวก ข้อมูล; ประการที่สองก็ส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจการค้าและสร้างความสามารถในการดำเนินการตามกฎหมายวัตถุประสงค์ทางเศรษฐกิจในพื้นที่ที่กว้างขวางทั่วโลก; วันอังคารที่มันสร้างโอกาสสำหรับการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมและความคิดที่กว้างขวางที่ทำให้คนใกล้ชิดมากขึ้นด้วยกัน สุดท้ายโลกาภิวัตน์มีศักยภาพในการแก้ปัญหาบางอย่างร่วมกันหันหน้าไปทางโลกาภิวัตน์ทางเศรษฐกิจและการพัฒนาสังคม.
นอกจากข้อดีเหล่านี้โลกาภิวัตน์วางตัวสำหรับประเทศอื่น ๆ โลกโดยเฉพาะประเทศกำลังพัฒนาความท้าทายและความเสี่ยงอย่างมาก:
ในแง่ทางสังคมปัจจุบันที่ประเทศกำลังเผชิญกับปัญหาที่พบบ่อยในการพัฒนา
ทางการเมืองคน ฉันมักจะอ้างถึงความท้าทายที่สำคัญของโลกาภิวัตน์ในอธิปไตยของชาติ ที่จะมีการอธิบายจากผลกระทบของเศรษฐกิจกับการเมือง บูรณาการทางเศรษฐกิจที่จะนำไปสู่การรวมกลุ่มทางการเมืองที่เพิ่มขึ้น ด้วยเหตุผลที่จะกล่าวว่าการลดลงของรูปแบบรัฐชาติที่ ในบริบทของโลกาภิวัตน์ในปัจจุบันคนมักจะพูดคุยเกี่ยวกับการพึ่งพาซึ่งกันและกันของประเทศมากกว่าหมายถึงความเป็นอิสระที่สมบูรณ์ของประเทศนั้น ๆ มันสามารถจะกล่าวว่าไม่ได้และไม่สามารถมีที่ยืนในระดับชาติที่เป็นอิสระแยกออกจากโลกภายนอกในบริบทของโลกาภิวัตน์