EducationDigest năm 2006 thì sự kỳ

Education
Digest năm 2006 thì sự kỳ vọng đời sống học đường đại học, tức là số năm học trung bình mà một thanh niên tuổi 17 có thể hy vọng theo học trong trường đại học trước khi bước vào lao động trong giai đoạn từ 1999 đến 2004, trên thế giới đã tăng từ 0,9 năm lên 1,1 năm; Đông Á từ 0,7 năm lên 1,0 năm; Trung Quốc từ 0,3 năm lên 1,0 năm; Thái Lan từ 1,6 năm lên 2,1 năm;… riêng Việt Nam vẫn đứng nguyên ở con số 0,5 năm. Như vậy, thực tế là nguồn nhân lực có chất lượng cao ở Việt Nam hiện nay vẫn chưa đáp ứng được cả về số lượng và chất lượng.
Thứ tư, chất lượng giáo dục đại học còn nhiều bất cập. Theo đánh giá của nhiều chuyên gia trong và ngoài nước, các trường đại học Việt Nam chưa đào tạo được lực lượng lao động có trình độ chuyên môn cao tương ứng với nhịp độ tăng trưởng kinh tế và hội nhập quốc tế. Nhiều cuộc điều tra, thăm dò gần đây cho thấy, có khoảng 50% sinh viên tốt nghiệp đại học ở Việt Nam không tìm được việc làm đúng chuyên môn, bằng chứng đó phản ánh sự thiếu liên kết nghiêm trọng giữa đào tạo và nhu cầu của thị trường. Chương trình đại học của nước ta còn nặng về lý thuyết. Có thể nêu một dẫn chứng như việc Intel tuyển kỹ sư cho cơ sở sản xuất của họ ở thành phố Hồ Chí Minh. Khi công ty này thực hiện một cuộc kiểm tra đánh giá theo tiêu chuẩn với 2.000 sinh viên Công nghệ thông tin Việt Nam, chỉ có 90 ứng cử viên, nghĩa là 5%, vượt qua cuộc kiểm tra, và trong nhóm này, chỉ có 40 người có đủ trình độ tiếng Anh đạt yêu cầu tuyển dụng. Intel xác nhận rằng đây là kết quả tệ nhất mà họ từng gặp ở những nước mà họ đầu tư(6).
Các nhà đầu tư Việt Nam và quốc tế cũng cho rằng, việc thiếu các công nhân và quản lý có kỹ năng là cản trở lớn nhất đối với việc mở rộng sản xuất. Chất lượng nghèo nàn của giáo dục đại học còn có một ngụ ý khác: đối lập với những người cùng thế hệ ở Ấn Độ và Trung Quốc, người Việt Nam thường không thể cạnh tranh được để lọt qua những khe cửa hẹp của các chương trình đại học cao cấp ở Mỹ và châu Âu. Thực tế cho thấy, hiện nay, thanh niên, sinh viên ở nước ta còn trong tình trạng tụt hậu rất xa so với thanh niên các nước tiên tiến trong khu vực và trên thế giới về trình độ chuyên môn, ngoại ngữ, tin học,…. Theo Báo Tuổi trẻ, ngày 02 -10 -2003, chỉ tiêu đánh giá về trí tuệ, trình độ ngoại ngữ, khả năng thích ứng với điều kiện tiếp nhận khoa học và công nghệ của thanh niên Việt Nam, đánh giá theo thang điểm 10 của khu vực khiến chúng ta phải giật mình: trí tuệ 2,3/10; ngoại ngữ 2,5/10; khả năng thích ứng 2/10. Đây là chỉ số đáng buồn. Theo Ngân hàng Thế giới, chỉ số chất lượng nguồn nhân lực của Việt Nam rất thấp, đạt 3,79/10, đứng thứ 11/12 quốc gia và vùng lãnh thổ được xếp hạng ở châu Á. Chính sự bất cập nêu trên của hệ thống giáo dục nói chung và giáo dục đại học nói riêng đã làm cho chất lượng giáo dục đại học thấp, hiệu quả sử dụng và năng lực cạnh tranh của nguồn lực không cao.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาแยกย่อยใน 2006 แล้วชีวิตความคาดหวังของโรงเรียนมหาวิทยาลัย เช่นจำนวนเฉลี่ยของปี ที่อายุ 17 หวังจะศึกษาต่อในมหาวิทยาลัยก่อนเป็นแรงงานในรอบระยะเวลาจากปี 1999 2004 โลกมีเพิ่มขึ้น 0.9 1.1 ปี เอเชียตะวันออกตั้งแต่ปีถึงปี 1.0 0.7 ประเทศจีนจาก 0.3 ค่า 1.0 ปี ไทยปี 2.1 1.6...ส่วนเวียดนามยังคงยืนในจำนวน 0.5 ปี เช่นนี้ ความจริงก็คือ ว่า คุณภาพทรัพยากรมนุษย์ในเวียดนามขณะนี้ยังไม่ได้ตอบสนอง ทั้งปริมาณและคุณภาพสี่ คุณภาพการศึกษา และเพิ่มเติมไม่เพียงพอ ตามผู้เชี่ยวชาญมากในประเทศ และ ต่างประเทศ มหาวิทยาลัยในเวียดนาม ยังไม่กองฝึกอบรมแรงงานที่มีคุณสมบัติสูงสอดคล้องกับการก้าวของการเติบโตทางเศรษฐกิจและต่างประเทศรวมกัน สำรวจหลาย สำรวจล่าสุดพบว่า ประมาณ 50% ของผู้จบการศึกษามหาวิทยาลัยในเวียดนามไม่หางานทำในความเชี่ยวชาญด้านขวา หลักฐานที่สะท้อนถึงการขาดความเชื่อมโยงอย่างจริงจังระหว่างการฝึกอบรมและความต้องการของตลาด โปรแกรมมหาวิทยาลัยของประเทศของเราก็หนักในทฤษฎี สามารถระบุให้เป็นวิศวกรทีมงาน Intel สำหรับสถานที่ผลิตของพวกเขาในโฮจิมินห์ซิตี้ เมื่อบริษัทดำเนินการทดสอบการประเมินมาตรฐานนักเรียน 2000 เทคโนโลยีสารสนเทศ เวียดนามมีเพียง 90 ผู้สมัคร เช่น 5% ผ่านการทดสอบ และในกลุ่มนี้ เพียง 40 คนมีความต้องการภาษาอังกฤษเพียงพอสำหรับการสรรหาบุคลากร Intel ยืนยันว่า นี้เลวร้ายที่สุดที่พวกเขาเคยเห็นในประเทศที่พวกเขาลงทุน (6)เวียดนามและประเทศยังกล่าวว่า การขาดทักษะของผู้ปฏิบัติงานและการจัดการสิ่งกีดขวางที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับการขยายการผลิต คุณภาพของการศึกษานี้มีนัยที่แตกต่าง: ในการต่อต้านผู้ที่รุ่นเดียวกันในอินเดียและจีน คนเวียดนามโดยทั่วไปไม่สามารถแข่งขันถึงผ่านประตูแคบโปรแกรมอาวุโสมหาวิทยาลัยในสหรัฐอเมริกาและยุโรป ในความเป็นจริง ปัจจุบัน เยาวชน นักเรียนในประเทศของเราจะยังคงอยู่ในสถานะของ lagging ไกลจากเยาวชนขั้นสูงที่ประเทศ ในภูมิภาค และ ในโลกของคุณวุฒิวิชาชีพ ภาษาต่างประเทศ สารสนเทศศาสตร์, ... ตาม Tuoi Tre บน 02-10-2003 เป้าหมายของความคิดเห็นเกี่ยวกับสติปัญญา ความสามารถด้านภาษาต่างประเทศ ความสามารถในการปรับเงื่อนไขการรับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีของเยาวชนเวียดนาม ความคิดเห็นตามมาตรา 10 ของพื้นที่เราจะสะดุ้ง: ภูมิปัญญา 2.3/10 ภาษาต่างประเทศ 2.5/10 ความสามารถในการปรับตัว 2/10 นี่คือหมายเลขสัด ๆ ตามธนาคารโลก ดัชนีคุณภาพทรัพยากรมนุษย์ของเวียดนามมีสูงมาก ถึง 3.79/10, 11/12 ประเทศ และดินแดนที่ได้รับคะแนนในเอเชียข้อบกพร่องหลักของระบบการศึกษาทั่วไป และระดับอุดมศึกษาโดยเฉพาะทำให้คุณภาพการศึกษาวิทยาลัยต่ำ ใช้อย่างมีประสิทธิภาพและการแข่งขันของทรัพยากรไม่สูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษา
Digest ปี 2006 คาดว่าจะจบการศึกษาชีวิตในโรงเรียนคือค่าเฉลี่ยของจำนวนปีโรงเรียนที่เป็นชายหนุ่มอายุ 17 สามารถคาดหวังที่จะศึกษาต่อในวิทยาลัยก่อนเข้าสู่การจ้างงานในช่วงเวลาตั้งแต่ปี 1999 ถึง ปี 2004 โลกได้เพิ่มขึ้นจาก 0.9 ปี 1.1 ปี; เอเชียตะวันออกจาก 0.7 ปี 1.0 ปี; ประเทศจีนตั้งแต่ 0.3 ปี 1.0 ปี; ประเทศไทยจาก 1.6 ปี 2.1 ปี ... ตัวเลขแยกต่างหากเวียดนามยังคงไม่เปลี่ยนแปลงที่ 0.5 ปี ดังนั้นความจริงที่ว่าทรัพยากรมนุษย์ที่มีคุณภาพสูงในเวียดนามยังคงล้มเหลวในการตอบสนองความต้องการทั้งด้านปริมาณและคุณภาพ.
สี่คุณภาพของการศึกษาที่สูงขึ้นไม่เพียงพอ ตามที่ผู้เชี่ยวชาญในและต่างประเทศมหาวิทยาลัยเวียดนามยังไม่ได้ผ่านการฝึกอบรมแรงงานที่มีคุณสมบัติสูงที่สอดคล้องกับการก้าวของการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจและบูรณาการระหว่างประเทศ การสำรวจหลายโพลล์ที่ผ่านมาแสดงให้เห็นว่าประมาณ 50% ของบัณฑิตวิทยาลัยในเวียดนามหางานที่เหมาะสมไม่ได้เป็นมืออาชีพหลักฐานที่สะท้อนให้เห็นถึงการขาดความร้ายแรงของการเชื่อมโยงระหว่างการฝึกอบรมและความจำเป็นที่ ความต้องการของตลาด หลักสูตรระดับปริญญาตรีของประเทศของเรายังคงตกหนักในทฤษฎี อาจเพิ่มอินเทลอ้างว่าเป็นวิศวกรรับสมัครของสิ่งอำนวยความสะดวกการผลิตของพวกเขาในโฮจิมินห์ซิตี เมื่อ บริษัท ดำเนินการประเมินเป็นมาตรฐานที่มีข้อมูลที่ 2,000 นักเรียนเทคโนโลยีเวียดนามเพียง 90 ผู้สมัครคือ 5% ผ่านการทดสอบและในกลุ่มนี้จะมีเพียง 40 คนมีความสามารถเพียงพอในภาษาอังกฤษในการเข้าถึงความต้องการของการรับสมัคร อินเทลยืนยันว่านี่เป็นผลที่เลวร้ายที่สุดที่พวกเขาได้พบในประเทศที่พวกเขาลงทุน (6).
นักลงทุนและต่างประเทศเวียดนามยังกล่าวว่าการขาดแรงงานและทักษะการจัดการ อุปสรรคที่ร้ายแรงที่สุดต่อการขยายตัวของการผลิต คุณภาพของการศึกษาที่สูงขึ้นมีความหมายที่แตกต่างกันเมื่อเทียบกับรุ่นเดียวกันในอินเดียและจีน, เวียดนามมักจะไม่สามารถแข่งขันผ่านรอยแตกแคบในประตูของบท มหาวิทยาลัยอาวุโสในสหรัฐและยุโรป ในความเป็นจริงวันนี้เยาวชนนักเรียนในประเทศของเราอยู่ในสภาพล้าหลังมากไกลหลังเยาวชนประเทศขั้นสูงในภูมิภาคและในโลกของคุณวุฒิวิชาชีพที่ภาษาต่างประเทศวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ .... ตามที่หนังสือพิมพ์ Tuoi Tre บน 02 -10 -2003, ตัวชี้วัดการประเมินผลของหน่วยสืบราชการลับทักษะการใช้ภาษาต่างประเทศ, ความสามารถในการปรับตัวเข้ากับเงื่อนไขของการรับของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเยาวชนเวียดนามประเมินตามระดับ 10 ของภูมิภาคทำให้เราตกใจ: ปัญญา 2.3 / 10; ภาษา 2.5 / 10; 2/10 ปรับตัว นี้เป็นตัวบ่งชี้ที่น่าเศร้า ตามที่ธนาคารโลกตัวชี้วัดคุณภาพของทรัพยากรมนุษย์ในเวียดนามอยู่ในระดับต่ำมากที่ 3.79 / 10 เลขที่ 11/12 ประเทศและดินแดนการจัดอันดับในเอเชีย มันเป็นข้อบกพร่องดังกล่าวข้างต้นของระบบการศึกษาในการศึกษาทั่วไปและสูงกว่าโดยเฉพาะอย่างยิ่งได้ทำให้คุณภาพการศึกษาที่สูงขึ้นอยู่ในระดับต่ำอย่างมีประสิทธิภาพและศักยภาพในการแข่งขันของทรัพยากรที่ไม่สูง