cho rằng cách xưng hô "chú - cháu",

cho rằng cách xưng hô "chú - cháu", "bác - cháu” khiến nơi công sở giống gia đình hơn là nơi thực thi pháp luật.
Từ điều nhỏ nhặt nhất trong văn hóa giao tiếp là xưng hô cũng phải tạo ra cách gọi sao cho phù hợp, thể hiện được quan hệ trách nhiệm giữa các công chức với nhau, chứ không thể xưng hô như một gia đình “chú - cháu", "bác - con”.
Cách gọi như vậy không thể hiện được công chức đang làm tại một cơ quan công vụ - nơi thực thi pháp luật, thực thi quy định của Nhà nước.
Vậy theo ông, thay vì xưng hô "chú - cháu", "bác - cháu”… thì cách xưng hô nào thay thế nào là phù hợp?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธี "ฉัน-ฉัน", "ฉัน-ฉัน" ทำให้ทำงานมากขึ้นเช่นครอบครัวมากกว่าเป็นที่ของเจ้าหน้าที่
จากสิ่งเล็กน้อยในการสื่อสารเป็นเรื่องต้องสร้างเรียกตาม แสดงให้ ผู้รับผิดชอบความสัมพันธ์ ระหว่างเจ้าหน้าที่สาธารณะกัน แทน การอยู่เป็นครอบครัว "ลุงหลาน", "ฉัน-ฉัน"
โทรศัพท์ดังกล่าวจะไม่แสดงให้ ทำ bureaucrats ในหน่วยราชการ-ที่กฎหมายบังคับ บังคับใช้บทบัญญัติของรัฐ
เช่นเขา แทนชื่อเรื่อง "ฉัน-ฉัน", "ฉัน-ฉัน"... แล้ววิธีจะแทนจะเหมาะสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับรูปแบบของที่อยู่ที่ "ลุง - หลานชาย", "หมอ - เธอ" ทำให้ครอบครัวที่ทำงานมากขึ้นเช่นนั้นที่การบังคับใช้กฎหมาย
จากสิ่งที่เล็กที่สุดในวัฒนธรรมการสื่อสารของที่อยู่จะต้องสร้างขึ้นโดยการเรียก ดังนั้นการแสดงความสัมพันธ์ระหว่างเจ้าหน้าที่ที่รับผิดชอบในแต่ละอื่น ๆ แต่ไม่เป็นแหลมครอบครัว "ลุง - หลานชาย", "แพทย์ - เด็ก"
วิธีการที่เรียกว่าคนรับใช้ประชาชนไม่สามารถอยู่ในปัจจุบันเป็น ที่ทำงานอยู่ในหน่วยงานบริการสาธารณะ - ที่การบังคับใช้กฎหมายการบังคับใช้กฎระเบียบของรัฐ
จึงตามเขาแทนของที่อยู่ "ลุง - หลานชาย", "ลุง - หลาน" ... แล้วสิ่งที่รูปแบบทางเลือกของที่อยู่ อะไรคือสิ่งที่เหมาะสมหรือไม่