นิทานเรื่องเจ้าชายแตงโม เจ้าชายแตงโ

นิทานเรื่องเจ้าชายแตงโม
เจ้าชายแตงโมกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีแตงโมวิเศษอยู่ต้นหนึ่ง เป็นของเจ้าชายแห่งเมืองดินดำน้ำดี แตงโมนี้มีรสชาติหวานอร่อยที่สุด แต่จะให้ผลวันละ 1 ลูก เท่านั้น เจ้าชายหวงมาก ไม่ยอมแบ่งให้ใครกินเลยอยู่มาวันหนึ่ง แตงโมที่ออกมาในเช้าวันนั้นหายไป เจ้าชายกริ้วมาก ประกาศจะลงโทษผู้ที่โขมยแตงโมไป ทันใดนั้นนกตัวหนึ่งก็บินมาเกาะกิ่งไม้ตรงหน้าพระพัก ตร์เจ้าชาย และสารภาพว่าเป็นผู้โขมยแตงโมไปช่วยชีวิตลูกๆ ที่อดอาหารมาหลายวัน"ตอนนี้ลูกข้าหลับไปด้วยความอิ่มหนำแล้ว เจ้าชายจะลงโทษอะไรข้าก็ยอม" นกตอบอย่างกล้าหาญ"อื๋อ...เพื่อเห็นแก่ความรักที่เจ้ามีต่อบุตร เราจะละเว้นโทษแก่เจ้า" เจ้าชายตอบอย่างใจดีวันรุ่งขึ้นเกิดเหตุการณ์ประหลาด แตงโมออกผล 2 ลูก เจ้าชายแปลกพระทัยมาก แต่ไม่ยอมแบ่งให้ใครอยู่ดีวันถัดมาแตงโมที่ออกมา 2 ลูกได้หายไป 1 ลูก เจ้าชายกริ้วมาก รับสั่งให้ทหารออกตามจับตัวโขมย ทันใดนั้นก็มีหนูตัวเล็กๆ วิ่งมาสารภาพว่าเป็นผู้โขมยแตงโมไปช่วยชีวิตแม่ที่กำ ลังป่วยหนัก"ตอนนี้แม่ของข้าก็หายป่วยเพราะแตงโมวิเศษของท่าน ท่านจะลงโทษอะไรข้าก็ยอม"เจ้าชายเห็นแก่ความดีของหนู จึงตอบว่า"อื๋อ...เพื่อเห็นแก่ความกตัญญูของเจ้า เราจะเว้นโทษแก่เจ้า"วันรุ่งขึ้นเกิดเหตุการณ์ประหลาดยิ่งขึ้น แตงโมออกผลเป็น 3 ลูก เจ้าชายแปลกพระทัยยิ่งนัก แต่ก็คงไม่ยอมแบ่งแตงโมให้ใครถัดมาอีกวันแตงโมที่ออกมา 3 ลูก เหลือเพียง 2 ลูก เจ้าชายกริ้วมากกว่าครั้งก่อนๆ รับสั่งให้ทหารจับโขมยให้ได้ และแล้วมีลิงน้อยตัวหนึ่งวิ่งเข้ามาสารภาพว่า เป็นผู้ขโมยแตงโมไปช่วยฝูงลิงที่กำลังจะอดน้ำตาย"ตอนนี้พรรคพวกข้าก็รอดตายแล้ว เจ้าชายจะลงโทษอะไรข้าก็ยอม"เจ้าชายเห็นแก่ความดีของลิงน้อยจึงตอบว่า"อื๋อ...เพื่อเห็นแก่ความห่วงใยที่เจ้ามีต่อพวกพ้อง เราจะละเว้นโทษแก่เจ้า"วันรุ่งขึ้นแตงโมออกผลเป็น 4 ลูก คราวนี้เจ้าชายไม่แปลกพระทัย เพราะพระองค์ทรงรู้แล้วว่า แตงโมวิเศษของพระองค์จะออกลูกเพิ่มขึ้นทุกครั้งที่พร ะองค์แบ่งให้คนอื่น ดังนั้นจึงมีรับสั่งให้ทหารนำแตงโมไปแบ่งให้ราษฎรและ สัตว์ใหญ่น้อยทุกวันจากนั้นแตงโมก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เป็นสิบเป็นร้อย ชาวเมืองจึงขนานนามพระองค์ตั้งแต่นั้นมาว่า " เจ้าชายแตงโม"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรื่องเจ้าแตงโมนิทานคุณชาย
คุณชายเจ้าครั้งคุณหนึ่งกาลเป็นแตงโมมาแล้วมีนานวิเศษแตงโมคุณหนึ่งเป็นขณะนี้คุณต้นของเมืองแห่งเจ้าดินดำคุณชายคุณน้ำดีมีแตงโมนี้ แต่จะรสชาติที่สุดอร่อยหวานผลให้การธนาคารวันคุณละ 1 ลูกเท่านั้นเจ้าชายหวงมากไม่ ยอมแบ่งให้ใครกินเลยอยู่มา วันหนึ่งแตงโมที่ออกมาในเช้าวันนั้นหายไปเจ้าชายกริ้วมากประกาศจะลงโทษผู้ที่โขมยแตงโมไปทันใดนั้นนกตัวหนึ่งก็บินมาเกาะกิ่งไม้ตรงหน้าพระพักตร์ เจ้าชายและสารภาพว่าเป็นผู้โขม ยแตงโมไปช่วยชีวิตลูก ๆ ที่อดอาหารมาหลายวัน "ตอนนี้ลูกข้าหลับไปด้วยความ อิ่มหนำแล้วเจ้าชายจะลงโทษอะไรข้าก็ยอม " นกตอบอย่างกล้าหาญ "อื๋อ .. เพื่อเห็นแก่ความรักที่เจ้ามีต่อ บุตรเราจะละเว้นโทษแก่เจ้า "เจ้าชายตอบอย่างใจดีวันรุ่งขึ้น เกิดเหตุการณ์ประหลาดแตงโมออกผล 2 ลูกเจ้าชายแปลกพระทัยมาก แต่ไม่ ยอมแบ่งให้ใครอยู่ดีวันถัดมาแตงโม ที่ออกมา 1 2 ลูกได้หายไปลูกเจ้าชายกริ้ว มากรับสั่งให้ทหารออกตามจับตัวโขมยทันใดนั้นก็มีหนูตัวเล็ก ๆ วิ่งมาสารภาพว่าเป็นผู้โขมยแตงโมไปช่วยชีวิตแม่ที่กำลังป่วยหนัก " ตอนนี้แม่ของข้าก็หายป่วย เพราะแตงโมวิเศษของท่านท่านจะลงโทษอะไรข้าก็ยอม "เจ้าชายเห็นแก่ความดีของหนูจึง ตอบว่า " อื๋อ ... เพื่อเห็นแก่ความกตัญญูของเจ้าเราจะ เว้นโทษแก่เจ้า " วันรุ่งขึ้นเกิดเหตุการณ์ประหลาดยิ่งขึ้น แตงโมออกผลเป็น 3 ลูกเจ้าชายแปลกพระทัยยิ่งนัก แต่ ก็คงไม่ยอมแบ่งแตงโมให้ใครถัดมาอีกวันแตงโมที่ออกมา 3 ลูกเหลือเพียง 2 ลูกเจ้าชายกริ้วมากกว่าครั้งก่อน ๆ รับสั่งให้ทหารจับโขมยให้ได้ และแล้วมีลิงน้อยตัวหนึ่งวิ่งเข้ามาสารภาพว่าเป็นผู้ขโมยแตงโมไปช่วยฝูงลิงที่กำลังจะอดน้ำตาย "ตอนนี้พรรคพวกข้าก็รอดตายแล้ว เจ้าชายจะลงโทษอะไรข้าก็ยอม "เจ้าชายเห็นแก่ความดีของลิงน้อย จึงตอบว่า " อื๋อ ... เพื่อเห็นแก่ความห่วงใยที่เจ้ามีต่อ พวกพ้องเราจะละเว้นโทษแก่เจ้า "วันรุ่งขึ้นแตงโมออกผลเป็น 4 ลูกคราวนี้เจ้าชายไม่แปลกพระทัย เพราะพระองค์ทรงรู้แล้วว่าแตงโมวิเศษ ของพระองค์จะออกลูกเพิ่มขึ้นทุกครั้งที่พระองค์แบ่งให้คนอื่นดังนั้นจึงมีรับสั่งให้ทหารนำแตงโมไปแบ่งให้ราษฎรและสัตว์ใหญ่น้อยทุกวันจากนั้นแตงโมก็เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เป็นสิบเป็นร้อยชาวเมืองจึงขนาน นามพระองค์ตั้งแต่นั้นมาว่า "เจ้าชายแตงโม"