Tình hình chính trị càng trở nên ph

Tình hình chính trị càng trở nên phức tạp hơn với sự bành trướng của các quyền lực phương nam khác. Nam Chiếu (Nan Zhao) từ Vân Nam khởi sự đột nhập, tấn công Yong-zhou (Ung châu) trong năm 861, với sự liên minh với các tù trưởng người Choang thuộc các dòng họ Hoàng và họ Nông [có kèm chữ Hán, chú của người dịch]. Người Choang từ lâu đã thành lập một liên minh lỏng lẻo với Nam Chiếu, và sẽ tiếp tục liên minh với nước kế thừa của nó, Đại Lý [có kèm chữ Hán, chú của người dịch].(34)



Nhà Đường, gặp khó khăn ở cả hai biên giới phía bắc và phía nam, tìm cách trấn áp các cuộc nổi dậy của người Choang, nhưng các chiến thắng sau hết đã mang lại các hậu quả quá nặng nề. Hệ thống canh nông của vùng Lĩnh Nam hãy còn kém phát triển và nhà Đường đã phải vận tải lương thực từ Hồ Nam và Giang Tây đến cho các đội quân đồn trú của họ.(35)



Nhà Đường cai quản lưu vực thượng nguồn của con sông Zuo, xuống tới phía nam và phía tây của khu trung tâm người Choang, như một phần của tỉnh Lĩnh Nam, kế cận tỉnh (phủ) An Nam thuộc Việt Nam ngày nay. Khi sự kiểm soát của nhà Đường suy yếu, khu vực sát biên giới từ Cao Bằng đến Lạng Sơn bị bứt ra khỏi bởi tay người Việt Nam. Sự khó khăn của việc kiểm soát khu vực được minh chứng trong phúc thư cấp bộ trả lời sự yêu cầu của hoàng đế nhà Tống tên Yin Zong về thông tin liên hệ đến Giao Chỉ: “Địa thế của Giao Chỉ rất hiểm trở và khí hậu thì độc hại. Ngay dù nhà Đường đã có thể dành được nó, họ cũng đã không thể kiểm soát nó.”(36) Sự sụp đổ của chính quyền trung ương của Trung Hoa mau chóng được phản ảnh tại phía nam, mang lại cho người Choang một thời kỳ tương đối hòa bình.(37) Người Việt Nam đã thành công trong việc chiến đấu chống lại các mưu toan của các quốc gia miền nam Trung Hoa muốn tái lập sự kiểm soát. Nhà lãnh đạo Việt Nam Đinh Bộ Lĩnh đã tự xưng làm Hoàng Đế năm 966, dựng nước Đại Cồ Việt, một quốc gia Việt Nam mà Trung Hoa vẫn tiếp tục gọi là Giao Chỉ. Thời kỳ này chứng kiến sự củng cố một dân tộc tính Việt Nam đích thực, hoàn toàn tách biệt khỏi diện mạo của Trung Hoa, và người Việt Nam giờ đây khởi sự cố gắng ổn định các biên giới của họ, bành trướng về phía nam bằng cách nuốt gọn xứ Chàm, và về phía bắc nơi vùng biên giới Việt-Hoa. Phải đợi mãi đến lúc lên ngôi của nhà Tống, Trung Hoa mới kiện toàn tổ chức đủ để đe dọa đến sự tự trị của người Việt và người Choang.



Sau khi nhà Tống tái tu bổ vùng Quế Châu (tức Quế Lâm này nay), khu vực được cai quản như trấn Quảng Nam Tây Lộ [có kèm chữ Hán, chú của người dịch]. Các thị tộc người Choang nằm giữa các con sông You và Zuo, thuộc huyện mà nhà Tống gọi là Quảng Nguyên châu [có kèm chữ Hán, chú của người dịch], giờ đây bị bao vây từ bắc chí nam. Quyền lực nhà Tống chói sáng, thiết lập các cứ điểm của Trung Hoa nơi các phần đất phía đông bắc và tây bắc của người Choang. Nơi phía nam, người Việt đang tổ chức vùng đất trước đây thuộc nhà Đường nằm phía tây nam Lĩnh Nam khi mà quyền lực của Đại Cồ Việt vươn cao.(38) Một cuộc viễn chinh của Trung Hoa đánh Đại Cồ Việt đã bị đánh bại bởi Lê Hoàn tại Lạng Sơn năm 981. Sau đó, Trung Hoa thời Tống, chưa có thể phóng ra một mưu toan để tái chinh phục, đã thừa nhận cho Việt Nam một sự tự trị thực sự trong khi vẫn duy trì các lời tuyên bố về quyền bá chủ trên hình thức.



Mặc dù sự lãnh đạo người Choang của thị tộc Hoàng đã suy giảm kể từ thời nhà Đường, triều đình nhà Tống vẫn trao cho họ quyền kiểm soát bình nguyên nằm giữa hai con sông You và Zuo.(39) Nhưng thế lực của thị tộc họ Nông gia tăng một cách mau lẹ.(40) Nguồn gốc của dòng họ Nông được tóm tắt trong đoạn văn dưới đây rút ra từ sử nhà Tống:



Dòng họ Nông thuộc rợ mán tại Quảng Nguyên châu phát sinh từ phía tây nam … của Yon-zhou và chiếm giữ các huyện ở đó. Địa thế gồm các núi dốc và các thung lũng không thể tiếp cận được; nó có sản xuất được vàng và thần sa (cinnabar). Có khá nhiều người sinh sống tại đó. Họ để tóc dài và cài cúc áo bên tay trái. Họ thích đánh nhau và tranh đấu và xem nhẹ cái chết. Các nhà lãnh đạo ban đầu là họ Ngụy (Wei), họ Hoàng (Huang), Chu (Zhou) và họ Nông là những thị tộc thường xuyên tranh chấp và đánh phá lẫn nhau … Dòng họ Hoàng tuyên hứa trung thành và 13 bộ-huyện (Bu-districts) và 29 Châu-huyện người rợ Mán đã được thiết lập.(41)



Sự trổi dậy của dòng họ Nông cho thấy tính phức tạp trong chính trị của người Choang. Hệ thống giống phái người Choang có tính cách bình đằng, so với học thuyết Khổng học chính thống.(42) Hệ thống có tính cách song phương, và quyền lực của một thị tộc đuợc tiếp truyền xuyên qua cả phía nam lẫn phía nữ. Các sử gia theo Khổng học thường cắt giảm xuống đến mức thấp nhất hay không đếm xỉa gì đến những người phu nữ mạnh mẽ, quy chiếu các hành động của họ cho cha, chồng hay con trai của họ. Nhưng tầm quan trọng của nữ tộc trưởng người Choang, A Nông [có kèm chữ Hán, chú của người dịch], có thể được nhận thấy, bất kể đến bức màn che đậy của các thành kiến theo Khổng học.



A Nông [sử sách Việt gọi là A Nùng, chú của ngườI dịch] là con gái của một vị tù trưởng được phong tước kiến điền bởi người Hoa Hán, làm một quan chức cấp châu (43). Người anh của bà, Nông Đương Đạo[?][có kèm chữ Hán, chú của người dịch], thừa kế một khu vực nằm trong vùng trung tâm của người Choang. Bà kết hôn với Nông Toàn Phúc [có kèm chữ Hán, sủ Việt dịch là Nùng Tồn Phúc, chú của người dịch], cũng là một tù trưởng và một viên chức cấp châu, là người kiểm soát phần đất khác. Em của ông ta [sử Việt cho biết tên là Nùng Tồn Lộc, chú của người dịch] cũng kiểm soát một huyện, khiến cho gia đình họ trở thành các trung tâm quyền lực trải khắp Quảng Nguyên châu, bao quanh phía nam bởi Đại Cồ Việt, phía đông nam và đông bắc bởi các trung tâm hành chính nhà Tống. Trong khi các thành kiến Khổng học có thể bôi bác các dữ kiện, Tống Sử (Song history) cho thấy bà A Nông là một người phù thủy thường hay tham dự vào các ma thuật, kể cả các nghi lễ mạnh bạo nhất, lễ hiến dâng con người (44). Thuật phù thủy của bà ta chắc hẳn có gắn bó mật thiết với quyền lực chính trị trực tiếp được hành sử trước tiên bởi chồng của bà, và sau này bởi người con trai của bà.



Nông Toàn Phúc, bị ảnh hưởng, các biến cố sau này làm liên tưởng mạnh mẽ như thế, bởi người vợ tên A Nông, trước tiên, giết chết người em của chính mình, khi đó là một lãnh tụ của dòng họ Cen, và chiếm lấy đất đai của họ (45). Các tù trưởng người Choang phân chia đất đai cho các thủ hạ theo một hệ thống phong kiến thực sự, với một vài đặc tính của tập tục cầm giữ nô lệ. Số lượng đất đai được kiểm soát bởi một tù trưởng ảnh hưởng đến số nhân lực mà ông ta có thể cấp ruộng đất, một điều khích lệ mạnh mẽ để mở rộng chiến tranh. Dòng họ Nông sau rốt kiểm soát được 14 động quan trọng, so với 5 động được xác nhận bởi dòng họ Hoàng (46). Nông Toàn Phúc tuyên bố thành lập một quốc gia, Trường Kỳ Quốc (Chang Qi Guo) [có kèm chữ Hán, chú của người dịch], và tự xưng là “Tu Dan Chao” [có kèm chữ Hán, chú của người dịch] (47), giống như vị vua đầu tiên của nước Đại Lý.



Sự khoa trương này tất nhiên gây bực tức cho Đại Cồ Việt là nước đã tuyên bố chủ quyền trong vùng này. Trong quá khứ sự thù nghịch của người Choang phần nhiều đã bị làm ngơ bởi Trung Hoa hay Việt Nam, nhưng giờ đây hai quyền lực này đang bành trướng vào khu vực biên giới tranh chấp, làm suy yếu sự tự trị của các tù trưởng.



Nhà Vua của Đại Cồ Việt, Phật Mã, trị vì với vương hiệu Lý Thái Tông (trong sách Tàu gọi là Li De-zheng: Lý Đức Thành?), dẫn quân tiến vào khu vực hồi tháng ba năm 1039, (48) bắt giữ Nông Toàn Phúc và phần lớn gia đình ông ta, và giải giao họ về Đại Cồ Việt để hành quyết (49). A Nông và đứa con trai kế nghiệp 14 tuổi, Nông Trí Cao [có kèm chữ Hán, chú của người dịch], trốn thoát.



Nông Trí Cao thừa hưởng các quyền hành hạn chế của người cha dưới cả hệ thống của Trung Hoa lẫn Việt Nam. Trong khi xây dựng cơ sở của mình, anh ta triều cống vàng cho Đại Cồ Việt, và dâng tặng các con voi thuần thục, vàng và bạc cho nhà Tống (50). Được hướng dẫn bởi người mẹ, anh ta tiếp tục đòi hỏi của người cha là muốn duy trì quyền tự trị của các tù trưởng người Choang.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สถานการณ์ทางการเมืองเป็นความซับซ้อนมากขึ้นกับการขยายตัวของไฟใต้ น่านเจ้า (หนานเจียว) จากมณฑลยูนนานเริ่มทำลาย โจมตีอยู่เสมอก็ Yong-โจว (มะเร็งต่อมลูกหมาก) ใน 861 หัวหน้าพันธมิตรกับคนจ้วงในราชตระกูลและฟาร์มของพวกเขา [กับคันจิ หมายเหตุของนักแปล] คนจ้วงจึงได้ก่อตั้งพันธมิตรหลวมกับน่านเจ้า และยังคงสัมพันธมิตรกับประเทศของสืบ ตัวแทนจำหน่าย [รวมจีน ลุงของตัวแปล] (34) ถัง ทั้งเหนือ และใต้ ของเส้น ขอบ แสวงหาการปราบปรามกบฏชาวจ้วง แต่ชัยชนะหลังจากที่มีออกมาผลมากเกินไป ระบบเกษตรของภูมิภาคยังข้างใต้ และมีถังเพื่อการขนส่งข้าวจากมณฑลหูหนานและเจียงซีเพื่อต้าน (35) ราชวงศ์ถังปกครองในอ่างขั้นต้นน้ำของแม่น้ำลง ไป ใต้ ซูยูเกธีม และทางตะวันตก ของศูนย์ชาวจ้วง เป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดใต้ ใกล้เคียงจังหวัด (ซ้อนทับ) แอนนามในเวียดนามวันนี้ เมื่อควบคุมราชวงศ์ จากแดนโดยถึงลูกลังอยู่ในการออกที่เวียดนาม ปัญหาของการควบคุมพื้นที่เป็นหลักฐานในจดหมายกระทรวงตอบกลับการร้องขอของจักรพรรดิราชวงศ์ซ่งชื่อ Zong ยินในข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ Entrusted เท่านั้น: "ภูมิศาสตร์จัดส่งดังนั้น และอากาศเป็นพิษ ตอนนี้ ถึงถังสามารถใช้ได้ พวกเขายังได้สามารถควบคุม" (36) การล่มสลายของรัฐบาลกลางของจีนได้อย่างรวดเร็วประจำภาคใต้ นำระยะจ้วงอุ่นญาติ (37 เวียดนาม)ได้ประสบความสำเร็จในการต่อสู้กับความพยายามประเทศในตอนใต้ของจีนต้องสร้างตัวควบคุมใหม่ ผู้นำเวียดนามดินห์โบหลิงได้ประกาศพระองค์จักรพรรดิใน 966 บริษัทไดเวียด สร้างประเทศจีนนั้นยังคงเวียดนามเรียกว่า Jiaozhi. รอบระยะเวลาที่เห็นรวมของจริงการนับเชื้อชาติเวียดนาม แยกอย่างสมบูรณ์จากรูปลักษณ์ของจีน และเวียดนามขณะนี้ลองเริ่มต้นเพื่อรักษาเสถียรภาพของเส้นขอบ ขยายใต้โดย gulp ของ Indigo และสหรัฐภูมิภาคชายแดนเวียดนามเหนือ ต้องรอจนถึงราชวงศ์ซ่งที่บัลลังก์ของจีนใหม่ เหตุการณ์แหล่งพอขู่อิสระของคนเวียดนามและคนจ้วง หลังจากราชวงศ์ซ่งสร้างบูรณะมณฑลกุ้ยโจว (เช่นนี้กุ้ยหลิน), พื้นที่ถูกควบคุมเป็นควงทางหลวงตะวันตกน้ำ [มีตัวอักษรคันจิ หมายเหตุของนักแปล] ตระกูลชาวจ้วงอยู่ระหว่างแม่น้ำและซูยูเกธีม สมัยราชวงศ์ที่เรียกว่า yuanzhou ส่งเสริมการขาย [กับคันจิ บันทึกของแปล], ขณะนี้ภายใต้การล้อมจากเหนือไปใต้ อำนาจวงศ์โชติช่วง ของจีนที่ส่วนตะวันออกเฉียงเหนือและตะวันตกเฉียงเหนือของชาวจ้วงด้วย คนเวียดนามใต้ที่จัดที่ดินเดิม เป็นของราชวงศ์ถังอยู่ใต้ตะวันตกเฉียงใต้เมื่ออำนาจของบริษัทไดเวียตเวียดนามเพิ่มขึ้น (38) แขกของจีนเร่งบริษัทไดเวียดเวียดได้พ่ายแพ้ โดยชิลีอย่างในลังสนใน 981 หลังจากนั้น เพลงจีนไดนาสตี้ ยังสามารถเปิดออกพยายามใหม่ชนะ ได้รับเวียดนามอิสระที่แท้จริงในขณะที่ยังคง รักษารายงานภาษีของเจ้าบนแบบฟอร์ม แม้ว่าผู้นำของชาวจ้วงตระกูลอิมพีเรียลได้ปฏิเสธตั้งแต่ราชวงศ์ถัง เพลงราชวงศ์อิมพีเรียลยังให้พวกเขาควบคุมระหว่างแม่น้ำสอง คุณซูยูเกธีมและการ (39) ได้ของตระกูลของพวกเขาบังคับให้เกษตรกรเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว (40 ที่มาของฟาร์ม)ได้สรุปไว้ในย่อหน้าที่ด้านล่างออกจากประวัติความเป็นมาของราชวงศ์ซ่ง: กรมเกษตรอนารยชนใน yuanzhou mán เกิดขึ้นจากตะวันตกเฉียงใต้ของยงโจว... และจับอำเภอมี ภูมิประเทศประกอบด้วยภูเขาสูงชันและหุบเขาที่ไม่สามารถเข้าถึง จึงได้ผลิตทองคำและพระเจ้าชา (cinnabar) มีค่อนข้างหลายคนที่อาศัยอยู่ใน ไว้ผมยาวและชุดปุ่มทางด้านซ้ายมือ พวกเขารักการต่อสู้ และต่อสู้ และดูตายเบา ๆ นำต้นที่เว่ย (Wei), พวกเขา (หวง), โจว (โจว) และพวกเขาฟาร์มข้อพิพาทประจำตระกูลและทำลายซึ่งกันและกัน... รอยัลบรรทัดตระกูลสัญญาซื่อสัตย์ และ 13 เขต (Bu-อำเภอ) และ 29 เขตเชาของอนารยชน Mán ถูกตั้งค่า (41) ของเกษตรแสดงความซับซ้อนของการเมืองของคนจ้วง ระบบเดียวกันที่ส่งคนจ้วงมีลักษณะเท่ากัน การเปรียบเทียบกับหลักคำสอนที่ดีของโรงเรียนดั้งเดิม (42) ถัดไประบบทวิภาคี และอำนาจของตระกูลถูกส่งผ่านทั้งผู้ชายและผู้หญิง ตามนักประวัติศาสตร์ขนาดใหญ่มักจะตัดลงไปยังระดับต่ำสุด หรือสนใจผู้หญิงที่แข็งแกร่ง อ้างอิงการดำเนินการสำหรับพ่อ สามี หรือลูกชายของพวกเขา แต่ความสำคัญของหัวหญิงจ้วง ฟาร์ม A [กับคันจิ บันทึกของแปล], สังเกต ไม่ cloaking ม่านของ biased ตามลัทธิขงจื้อโรงเรียน A Nông [sử sách Việt gọi là A Nùng, chú của ngườI dịch] là con gái của một vị tù trưởng được phong tước kiến điền bởi người Hoa Hán, làm một quan chức cấp châu (43). Người anh của bà, Nông Đương Đạo[?][có kèm chữ Hán, chú của người dịch], thừa kế một khu vực nằm trong vùng trung tâm của người Choang. Bà kết hôn với Nông Toàn Phúc [có kèm chữ Hán, sủ Việt dịch là Nùng Tồn Phúc, chú của người dịch], cũng là một tù trưởng và một viên chức cấp châu, là người kiểm soát phần đất khác. Em của ông ta [sử Việt cho biết tên là Nùng Tồn Lộc, chú của người dịch] cũng kiểm soát một huyện, khiến cho gia đình họ trở thành các trung tâm quyền lực trải khắp Quảng Nguyên châu, bao quanh phía nam bởi Đại Cồ Việt, phía đông nam và đông bắc bởi các trung tâm hành chính nhà Tống. Trong khi các thành kiến Khổng học có thể bôi bác các dữ kiện, Tống Sử (Song history) cho thấy bà A Nông là một người phù thủy thường hay tham dự vào các ma thuật, kể cả các nghi lễ mạnh bạo nhất, lễ hiến dâng con người (44). Thuật phù thủy của bà ta chắc hẳn có gắn bó mật thiết với quyền lực chính trị trực tiếp được hành sử trước tiên bởi chồng của bà, và sau này bởi người con trai của bà. เต็ม เด็กเล็ก ๆ สามารถได้รับผลกระทบ หลังทำจินตนาการแรง ตามชื่อฟาร์ม A ภรรยา แรก ฆ่าพี่ชายของเขาเอง แล้วนำของ Cen และยึดดินแดน (45) หัวหน้าจ้วงแบ่งที่ดินลงตัวภายใต้ระบบศักดินา จริง ๆ มีกี่ลักษณะของจารีตและวิถีประชาจัดทาส จำนวนที่ดินควบคุม โดยมีหัวหน้าพนักงานอิทธิพลที่เขาอาจให้ทรัพย์สิน จูงใจที่มีประสิทธิภาพในการขยายสงคราม ฟาร์มครอบครัวหลังจากควบคุมไม่สำคัญ เปรียบเทียบกับการดำเนินการ 14 5 ถูกยืนยัน โดยเส้นเหลือง (46) ฟาร์มทั้งสวัสดิการประกาศสร้างชาติ สหรัฐอเมริกา (กูชี่ช้าง) [รวมจีน หมายเหตุของแปล], และอ้างว่า เป็น "ตูด่านเจ้า" [กับคันจิ หมายเหตุของนักแปล] (47), เหมือนกับกษัตริย์องค์แรกของน้ำตัวแทนจำหน่าย Sự khoa trương này tất nhiên gây bực tức cho Đại Cồ Việt là nước đã tuyên bố chủ quyền trong vùng này. Trong quá khứ sự thù nghịch của người Choang phần nhiều đã bị làm ngơ bởi Trung Hoa hay Việt Nam, nhưng giờ đây hai quyền lực này đang bành trướng vào khu vực biên giới tranh chấp, làm suy yếu sự tự trị của các tù trưởng. Nhà Vua của Đại Cồ Việt, Phật Mã, trị vì với vương hiệu Lý Thái Tông (trong sách Tàu gọi là Li De-zheng: Lý Đức Thành?), dẫn quân tiến vào khu vực hồi tháng ba năm 1039, (48) bắt giữ Nông Toàn Phúc và phần lớn gia đình ông ta, và giải giao họ về Đại Cồ Việt để hành quyết (49). A Nông và đứa con trai kế nghiệp 14 tuổi, Nông Trí Cao [có kèm chữ Hán, chú của người dịch], trốn thoát. Nông Trí Cao thừa hưởng các quyền hành hạn chế của người cha dưới cả hệ thống của Trung Hoa lẫn Việt Nam. Trong khi xây dựng cơ sở của mình, anh ta triều cống vàng cho Đại Cồ Việt, và dâng tặng các con voi thuần thục, vàng và bạc cho nhà Tống (50). Được hướng dẫn bởi người mẹ, anh ta tiếp tục đòi hỏi của người cha là muốn duy trì quyền tự trị của các tù trưởng người Choang.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สถานการณ์ทางการเมืองที่กลายเป็นความซับซ้อนมากขึ้นกับการขยายตัวของอำนาจของคนอื่น ๆ Nanzhao (น่าน Zhao) จากการเปิดตัวยูนนานรุกรานโจมตียงโจว (ยุโรปมะเร็ง) ใน 861 ปีที่ผ่านมาด้วยการเป็นพันธมิตรกับหัวหน้าของคนกวางสีและครอบครัวของพวกเขารอยัลเกษตรกรรม [พร้อมกับฮัน หมายเหตุผู้แปล] คนกวางสีได้เกิดนานเป็นพันธมิตรกับ Nanzhao หลวมและพันธมิตรจะยังคงเดิมที่น้ำต้าหลี่ [พร้อมกับฮันทราบแปลของ]. (34) ถังพบ ความยากลำบากทั้งในชายแดนภาคเหนือและทิศใต้ที่กำลังมองหาที่จะปราบปรามการประท้วงของกวางสี แต่ชัยชนะในที่สุดก็ให้ผลกระทบหนัก ระบบการเกษตรภูมิภาค Lingnan ยังคงด้อยพัฒนาและถังมีการขนส่งอาหารจากมณฑลหูหนานเจียงซีและการทหารของพวกเขา. (35) ต้นน้ำปกครองลุ่มน้ำน้ำตาล แม่น้ำ Zuo ลงไปทางทิศใต้และทิศตะวันตกของตัวเมืองคนกวางสีซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัด Lingnan จังหวัดที่อยู่ติดกัน (รัฐบาล) อันนัมของเวียดนามในวันนี้ เมื่อการควบคุมของความอ่อนแอถังใกล้กับพื้นที่ชายแดนจาก Cao Bang, Lang Son จะถูกหักออกด้วยมือของเวียดนาม ความยากลำบากในการควบคุมภูมิภาคเป็นหลักฐานในจดหมายให้คำตอบที่ถูกถามของราชวงศ์ซ่งจักรพรรดิชื่อหยินซงของข้อมูลการติดต่อเพื่อ Jiaozhi "ภูมิประเทศเป็น Jiaozhi ขรุขระมากและก๊าซ สภาพอากาศที่เป็นพิษ แม้ว่าถังจะได้รับรางวัลที่พวกเขายังไม่สามารถควบคุมมัน. "(36) การล่มสลายของรัฐบาลกลางของจีนได้อย่างรวดเร็วจะสะท้อนให้เห็นในภาคใต้นำกวางสีหนึ่ง ระยะเวลาที่ค่อนข้างเงียบสงบ. (37) เวียดนามได้ต่อสู้ประสบความสำเร็จกับความพยายามของประเทศทางตอนใต้ของประเทศจีนในการเรียกคืนการควบคุมของตน เวียดนามผู้นำ Dinh Bo Linh ได้เรียกตัวเองว่าจักรพรรดิ 966, ผู้ก่อตั้งประเทศที่ไดร่วมเวียดนามประเทศเวียดนามว่าจีนยังคงเรียกว่า Giao จิ ช่วงนี้เห็นการควบรวมกิจการของลักษณะประจำชาติของแท้เวียดนามสมบูรณ์แยกจากใบหน้าของจีนและเวียดนามที่ตอนนี้เริ่มพยายามที่จะรักษาเสถียรภาพของพรมแดนของพวกเขาที่มีต่อการขยายตัว ทางทิศใต้ตามกลืนจำปาและไปทางทิศเหนือที่ชายแดนเวียดนามจีน ต้องรอจนกว่าที่บัลลังก์ของเพลงนิวประเทศจีนเพื่อเสริมสร้างองค์กรที่มากพอที่จะเป็นภัยคุกคามต่อความเป็นอิสระของเวียดนามและกวางสี. หลังจากการปรับปรุงใหม่อีกครั้งภูมิภาคเพลงกุ้ยโจว (เช่นนี้กุ้ยหลินวันนี้) ภาคกลางเป็นหน่วยงานที่เป็นเมือง Quang Nam เวสต์ไฮเวย์ [พร้อมกับฮันหมายเหตุผู้แปล] จ้วงสมัครพรรคพวกคนที่ตั้งอยู่ระหว่างแม่น้ำและ Zuo คุณ แต่ซองอำเภอ Guangyuan เรียกว่าคอนติเนน [พร้อมกับฮันหมายเหตุผู้แปล] ในขณะนี้ภายใต้การล้อมจากเหนือจรดใต้ เพลงพลังงานพราวตั้งฐานของดินแดนจีนที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือและตะวันตกเฉียงเหนือของกวางสี สถานที่ทางใต้ของเวียดนามที่จะมีขึ้นในดินแดนที่เป็นของเดิมตะวันตกเฉียงใต้ถัง Lingnan เป็นอำนาจ Dai ร่วมเวียดนามทะยาน. (38) การเดินทางจีนจัดอันดับ Dai เวียดนามร่วมเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ ความล้มเหลวโดยเลอ Hoan ในพระบุตรหรั่ง 981. แล้วราชวงศ์ซ่งของจีนอาจจะไม่ปล่อยความพยายามที่จะกลับมาเอาชนะเวียดนามได้รับการยอมรับสำหรับความเป็นอิสระที่แท้จริงในขณะที่รักษาคำพูด อ้างว่าอำนาจมากกว่ารูปแบบ. แม้ว่าจะเป็นผู้นำของตระกูลคนหวงกวางสีได้ลดลงตั้งแต่ราชวงศ์ถังราชวงศ์ซุงยังคงให้พวกเขาสามารถควบคุมที่ราบสูงตั้งอยู่ระหว่างแม่น้ำสองสายคุณและ . Zuo (39) แต่พลังของชนเผ่าของพวกเขาเกษตรเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว (40) ที่มาของเชื้อสายเกษตรได้สรุปไว้ในย่อหน้าต่อไปนี้วาดจากการใช้เพลง:. สาขาป่าเถื่อนพวกเขาหนองผู้ชาย Guangyuan ในยุโรปที่เกิดขึ้นจากทิศตะวันตกเฉียงใต้ ... โดย Yon-โจวและยึดครองหัวเมืองมี ภูมิประเทศประกอบด้วยภูเขาสูงชันและหุบเขาจะไม่สามารถเข้าถึง; จะสามารถผลิตทองและสีแดง (ชาด) มีหลายคนที่อาศัยอยู่ในนั้นมี พวกเขามีผมยาวและเสื้อติดกระดุมซ้าย พวกเขาชอบที่จะต่อสู้และการต่อสู้และความตายเบา ๆ ผู้นำที่พวกเขาเริ่มต้นเหว่ย (Wei) พวกเขาหวาง (Huang), โจว (โจว) และพวกเขาเป็นชนเผ่าเกษตรข้อพิพาทบ่อยและปล้นกัน ... พวกเขาสัญญาว่าหวางซื่อสัตย์สนามและ 13 ชุด -huyen (บุ-อำเภอ) และ 29 ยุโรปผู้ชายป่าเถื่อนอำเภอที่ตั้งอยู่. (41) การเพิ่มขึ้นของตระกูลเกษตรแสดงให้เห็นความซับซ้อนทางการเมืองของกวางสี ระบบเพศคนมีความเท่าเทียมกันจ้วงบุคลิกภาพเมื่อเทียบกับหลักคำสอนของขงจื้อดั้งเดิม. (42) ระบบทวิภาคีของธรรมชาติและอำนาจของตระกูลที่จะส่งผ่านทางทิศใต้และหญิง . ขงจื้อนักประวัติศาสตร์มักจะตัดลงไปต่ำสุดหรือไม่มีการดูแลที่เกี่ยวกับผู้หญิงที่มีประสิทธิภาพหมายถึงการกระทำของพวกเขากับพ่อของสามีหรือลูกชายของพวกเขา แต่ความสำคัญของผู้หญิงปรมาจารย์ที่กวางสี, งานเกษตรกรรม [พร้อมกับฮันหมายเหตุผู้แปล] สามารถพบได้โดยไม่คำนึงถึงม่านปกปิดอคติขงจื้อ. เกษตร [ประวัติศาสตร์ หนังสือเวียดนามเรียกว่า Nung หมายเหตุผู้แปล] เป็นลูกสาวของหัวหน้าอัศวินจะเต็มไปด้วยชาวจีนฮั่นเป็นระดับยุโรปอย่างเป็นทางการ (43) พี่ชายของเธอหนองศาสนา [?] [พร้อมฮันหมายเหตุผู้แปล] สืบทอดพื้นที่ที่ตั้งอยู่ในภาคกลางของกวางสี เธอแต่งงานกับฝูเจี้ยนเต็มเกษตรกรรม [พร้อมกับฮันเซรามิกแปลเวียดนาม Nung ตัน Phuc หมายเหตุผู้แปล] เช่นเดียวกับหัวหน้าและเจ้าหน้าที่ยุโรปในระดับที่ควบคุมส่วนอื่น ๆ พี่ชายของเขา [เวียดนามกล่าวว่าผู้ใช้ชื่อ Nung ตัน Loc หมายเหตุผู้แปล] ยังควบคุมอำเภอทำให้พวกเขากลายเป็นศูนย์อำนาจครอบครัว Guangyuan แพร่กระจายไปทั่วยุโรปที่ล้อมรอบด้วยใหญ่ใต้ ร่วมเวียดนามตะวันออกเฉียงใต้และภาคตะวันออกเฉียงเหนือโดยศูนย์อำนวยการบริหารของราชวงศ์ซ่ง ในขณะที่ขงจื้ออคติอาจทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียงข้อเท็จจริง Sung Su (ประวัติศาสตร์เพลง) เธอแสดงให้เห็นแม่มดและเกษตรมักจะมีส่วนร่วมในคาถาแม้ก้าวร้าวมากที่สุดพิธีกรรมพิธี คนถวาย (44) คาถาของเธอจะต้องมีการเชื่อมต่ออย่างใกล้ชิดกับอำนาจทางการเมืองโดยตรงใช้สิทธิครั้งแรกโดยสามีของเธอและต่อมาลูกชายของเธอ. เกษตรเต็ม Phuc ได้รับผลกระทบตัวแปร หลังจากที่เกิดเหตุการณ์นี้ขอชวนให้นึกถึงเหมือนภรรยาของเขาเกษตรแรกที่ฆ่าพี่ชายของเขาเองแล้วผู้นำของตระกูล Cen และยึดที่ดินของพวกเขา (45) . หัวหน้าส่วนที่ดินที่กวางสีสำหรับลูกน้องในระบบศักดินาจริงมีลักษณะไม่กี่ประเพณีถือทาส ปริมาณของที่ดินควบคุมโดยประมุขของอิทธิพลของมนุษย์ว่าเขาอาจให้แผ่นดินเป็นแรงจูงใจที่จะขยายสงคราม ตระกูลเกษตรในที่สุดการควบคุม 14 ที่สำคัญเมื่อเทียบกับ 5 แบบไดนามิกได้รับการยืนยันโดยพระราชวงศ์ (46) เกษตรเต็มฝูเจี้ยนประกาศการก่อตั้งประเทศที่ยูเอ็นโรงเรียน (ช้าง Qi Guo) [พร้อมกับฮันทราบแปลของ] และประกาศตัวเอง "Tu แดนเจ้า" [พร้อมกับฮันทราบแปลของ ] (47) เป็นกษัตริย์องค์แรกของต้าหลี่. ขยายหลักสูตรนี้ทำให้โกรธสำหรับประเทศ Dai ร่วมเวียดนามได้อ้างในพื้นที่นี้ ในอดีตที่ผ่านมาเป็นศัตรูของคนที่กวางสีได้รับการปฏิเสธโดยส่วนใหญ่ประเทศจีนหรือเวียดนาม แต่ตอนนี้ทั้งสองอำนาจนี้มีการขยายตัวในพื้นที่ชายแดนพิพาทลดลงเอกราชของ Warchief . พระมหากษัตริย์ของ Dai ร่วมเวียดนาม Phat แม่ปกครองที่มีตราพระมหากษัตริย์ Ly ไทยตอง (ในหนังสือรถไฟ De Li-zheng เรียกว่า: Ly Duc Thanh) เดินตรงไปพื้นที่มีนาคม 1039 (48 ) จับเกษตรเต็ม Phuc และครอบครัวของเขามากที่สุดและพวกเขาอาจจะอยู่ในไดร่วมเวียดนามเพื่อการประหารชีวิต (49) ลูกเลี้ยงเกษตรและอุตสาหกรรม 14 เกษตรไตรเฉา [พร้อมกับฮันหมายเหตุผู้แปล] หนี. เกษตรไตรเฉาสืบทอดอำนาจของบิดา จำกัด ภายใต้ระบบจีนและ เวียดนาม ในขณะที่การสร้างฐานของเขาเขาเป็นบรรณาการทองที่จะร่วม Dai เวียดนามและอุทิศช้างผู้ใหญ่ทองคำและเงินสำหรับเพลง (50) นำโดยแม่ของเขายังคงที่จะต้องใช้ความปรารถนาของพ่อที่จะรักษาความเป็นอิสระของหัวหน้าที่กวางสี